79. Venedik Sinema Festivali’nden notlar: Mitre’nin sineması ‘Argentina, 1985’

celikci

Yeni Üye
Arjantinli oyuncu, senaryo muharriri ve direktör Santiago Mitre (1980), işte bu hatırlatmayı yaparak adalete susamış yüreklerimize su serpiyor. Altın Aslan adayı “Argentina, 1985”, 1976-1982 yılları içinde ülkede yaşanan üç askeri darbeden daha sonra iktidarı ele geçirerek faşist devlet terörü uygulayan; sistemli azap yapmak üzere insanlık cürümleri işleyen, “kaybolan” on binlerce muhalifin vefatından sorumlu olan dokuz generalin (özellikle devlet başkanlığı yapan Jorge Videla, Roberto Viola ve Leopoldo Galtieri’nin) yargılanma sürecini anlatıyor. Malouines adaları savaşını İngiltere’nin kazanması kararı idaresi devretmek zorunda kaldıkları sivil hükümet tarafınca, sivil mahkemede açılan bu olağanüstü dava sürecini, gerçek doküman ve hadiselerden yola çıkarak, şahitlerin ağzından apaçık sergiliyor. Tüm baskı ve tehditlere cesurca direnen savcı Julio Strassera ve ailesi yanında, soruşturmayı birlikte sürdürdüğü genç gruba (kimsenin gerçek ismini değiştirmeden) odaklanan sinema, bu tarihî yargılama sürecini günlük hayatın yavaşça esintileriyle yer yer yumuşatmayı başaran, ince tansiyonlu, rahat izlenen bir polisiye hikayeye dönüştürmüş.

GERÇEK HİKÂYE

Dokuz sanık generalden üçünün ömür uzunluğu mahpus cezasına çarptırılmasının, Arjantin’de adalet arayanları nasıl coşkuya boğduğunu, savcı Strassera’nin nasıl ulusal kahraman mertebesine yükseltildiğini fazlaca düzgün anlıyoruz… Bu sefer öbür bir platformun, Amazon’un imalcisi olduğu “Argentina 1985”in küçük ekranlarda izlenecek bulunmasına da pek fazla üzülmüyoruz. Tam aksine… Biçimsel cilvelere girmeyen Mitre, estetik açıdan karanlık salonları gerekli kılacak özel bir efor da göstermemiş esasen.

Anlattığı gerçek kıssa ve sinemanın politik içeriği ön plana çıktığı için, milyonların izlemesinde epeyce fayda olan bu sineması, tahminen de dünyadaki tüm diktatörlere ve etraflarındaki akıl hocalarına, tıpkı vakitte birkaç defa (gerekirse mecburen!) izletmek, kuşkusuz epey yararlı olacaktır.

KUTSAL BİR KAVRAM

Bugün değerli olan, halkların giderek özgürlüklere daha fazla sahip çıkması ve kabahat işleyenlerin yargılanmasını önemsemeleri değil midir? Sivil toplum kuruluşlarının bu sürece getirdikleri takviye de kuşkusuz epey değer taşımaktadır.

Ancak, kelam konusu olumlu eğilim, önemli bir tehlikeyi de birlikteinde getiriyor. Adalet, toplumsal medyanın süratli gelişmesi kararı her baştan bir sesin çıktığı bu gürültülü sıhhatsiz ortamda, ne öfkeli yığınlara, ne de siyasetçilere teslim edilemeyecek kadar değerli, kutsal bir kavramdır!

Yargılamak ise son derece önemli ve sıkıntı bir müddetçtir. Hukuk kurallarını çiğnemeyen, vicdanını ve bakılırsavini satılığa çıkarmayan, önemli, profesyonel, bağımsız ve özgür yargıçlar tarafınca yerine getirilebilir lakin…

Okumaya devam et...