ABD’li, Rus ve Fransız besteciler!

celikci

Yeni Üye
Evvelki akşam Ufuk ve Bahar Dördüncü piyano ikilisine eşlik ettiler. Birbirine benzemeyen iki kız kardeş. Biraz asık suratlılar ancak süper teknikleri var. Amerikalı bestekar John Adams’ın Grand Pianola’sını çaldılar. Hiç klasik müziğe benzemeyen, tam Amerikan işi, fazlaca çağdaş, artık ne olacak diye bekleten bir müzik. Meskenin İlyasoğlu yoktu, bilgi alamadım! Lakin pek beğendim! Orta verilip kuyruklu piyanolar çıkarıldıktan daha sonra orkestra birinci kısmın tersine tam takım dizildi, en önde de Venezüellalılarla dinlediğimiz genç çellist Efe Baltacıgil, bu sefer orkestrayla çalıyor, papyonu, ekibi çekmiş lakin tıpkı heyecan, birebir tutku.

Rus müzisyen Modest Musorgski’nin senfonik süiti olan ve Fransız bestekar Maurice Ravel’in yıllar daha sonra orkestra için düzenlediği “Bir Sergiden Tablolar”ını çaldılar. Ravel’in Bolero’sunu sevmeyen, bilmeyen yoktur. Bu düzenlemesi de Bolero kadar ünlü ve kıymetliymiş. Sıkıntılı ruhuma fazlaca güzel geldi. Stant, tablo deyince Balkan Naci İslimyeli üzere bir sanatkarın vakitsiz kaybını, hastalığını gizleyip ailesiyle kendi kendine yaşamasını, acıları düşündüm bir yandan, stantlarını, tablolarını, hayatın nasıl gelip süreksiz ancak sanatın, müziğin nasıl kalıcı olduğunu…

SEYİRCİ SAYISI AZ

İmrenesiniz diye yazıyorum zira bu konser hak ettiği ilgiyi çekememişti. Saati 20.00 olduğu için mi, iftar, yemek? Yeri mi sıkıntı geldi, trafik? O koskoca salonda, bizi karartsalar da seyircinin az olduğunu görmese sanatkarlar dedim. Pandemi korkusu deseniz, bir koltuk boş bıraktırıyorlar. Ekonomik kriz mi vurdu desem? Borusan’ın konserlerine bilet, davetiye bulunmazdı. İstanbullu fazlaca şanslı. Bu kalitede konserler var, değerini bilmeli.

Okumaya devam et...