celikci
Yeni Üye
“Varoluş özdilk evvel gelir.”
Jean-Paul Sartre.
“Amin’i 15 yaşımdayken tanıdım. Dingin 500 nüfuslu kasabamızda hami bir ailenin yanında kalıyordu. Tıpkı otobüsle okula gidip gelirken arkadaş olduk. Onun kim olduğunu ve nereden geldiğini olağan olarak merak ediyordum” diyor Danimarkalı direktör Jonas Poher Rasmussen. Yirmi yıl müddetince Amin, Jonas’a geçmişini anlatmadı, etrafındaki beşerlerle ortasına ara koydu, özel ömrünün bilinmesini istemiyordu. Jonas 16 yaşındaki arkadaşının bu isteğine hürmet duydu. Arkadaşlıkları geliştikçe Amin’in geçmişini hiç konuşmadılar, paylaşmadılar. Jonas radyo programcısı, Amin’de akademisyen oldu. Amin hazır olduğunu anlayınca Jonas’la anılarını paylaşmaya başladı.
Radyo belgeselleri imalcisi olan Jonas, Flee’de (Kaçış) Amin’in Kabil’den Moskova’ya akabinde Kopenhag’a gelişini radyo belgeseli tekniğiyle kaydetti. Bu gerçek hikayede Amin ve ailesinin güvenliği için isimler ve yerler değiştirildi. Jonas “Derin bir nefes al ve rahatla. Öykünü daha evvel anlattın mı ?” diyerek Amin’le konuşmaya başlar. Hayır, anlatmadım. Bana anlatır mısın ? En eski anını düşün. Amin Kabil’e doğduğu konuta masraf. Dört yaşındadır. “Her vakit biraz farklı olma eğilimim vardı. Kızkardeşimin elbiselerini giymekten hiç bir vakit çekinmedim. Altı yaşımdan beri erkeklerle ilgili fantezilerim vardı. İskambil kağıdı üstündeki Anil Kapoor, duvarıma afişini astığım Jean-Claude van Damme bana göz kırparlardı. Birtakım şeyler hakkında konuşmak zordur, hala sıkıntı. Lakin onları aşmam gerekiyor” diyen Amin psikanaliz seansını andıran bu söyleşi de her şeyi anımsar.
Sevr Devrimi’nden daha sonra yeni rejim Amin’in babası Ahtar Nawabi ve üç bin kişiyi tutukladı, üç ay daha sonra Amin’in babası ortadan yok oldu. Sovyetler Birliği rejimi desteklemek için Afganistan’ı işgal etti. Savaşmak istemeyen Amin’in ağbisi Saif zorla orduya alındı. Sovyetler çekildikten daha sonra Mücahitler ve ordu Taliban’la savaştı. Ülkenin en karışık vaktinde Amin, annesi, erkek ve kız kardeşleri Moskova’ya kaçtılar. Rusya’da komünist rejim çökmüştü, halk aç ve fakirdi. Onları İsveç’te yaşayan en büyük ağbi Abbas karşıladı. Bir yıl Moskova’da fazlaca güç şartlarda yaşadılar. Abbas, İsveç’te temizlikten kazandığı parayla ailesini birer birer kurtardı. Amin’in kızkardeşleri büyük bir travmadan daha sonra İsveç’e ulaştılar. Annesiyle Amin Estonya’da tutuklanıp Moskova’ya geri gönderildi. İnsan kaçakçıları onu Kopenhag’a yolladı.
Amin’in çabucak hemen çocukken çıktığı varoluş seyahati 40 yaşına dek sürdü. Danimarka’ya girerken yetim olduğu palavrasını söylemek zorunda kaldı. Kabil’de gey olduğunu, Kopenhag’da geçmişini gizledi. Yozlaşmış Rus polisiyle, acımasız insan kaçakçılarıyla karşılaştı. Omuzlarında daima büyük bir yük taşıdı. Geri gönderilme korkusu o kadar büyüktü ki -ailem yok, hepsi öldü- palavrasını uzun mühlet söylemiş oldu. Çok süratli büyümek zorunda kaldı, hislerini bastırdı.
Ülkesinden çocukken kaçtığı için Amin’in insanlara güvenmesi uzun vakit aldı. Huzurlu vakit içinderını Danimarkalı kocası Kasper’la, kendisi üzere sığınmacı geçmişi olan ergenlik arkadaşı Jonas’la geçiriyor. Çocukken ülkesinden kaçtığı için insanlara güvenmesi uzun vakit aldı. İnançlı bir yerde bile o her vakit tetikte. Amin ve ailesi Avrupa’nın çeşitli kentlerinde yaşıyorlar.
Flee’nin senaryosu Jonas Poher Rasmussen ile Amin’e ilişkin. Flee’nin salt bir sığınmacı hikayesi olmadığını belirtiyor Rasmussen: “İnsanın dünyadaki yerini bulması ve kendini keşfetmesi. Bu yeri bulduğunuz vakit özünüzü de buluyorsunuz”.
Direktör belgesel manzaralar ve animasyonu başarılı bir biçimde harmanlıyor. Amin’in travmaları siyah-gri renklerden, yüzleri bilinmeyen insanlardan oluşuyor. İsveçli bestekar Uno Helmersson’un müziği etkileyici. Flee’nin üretimcileri Riz Ahmed (Sound of Metal) ile Game of Thrones’un yıldızı Nikolaj Coster-Waldau.
Okumaya devam et...
Jean-Paul Sartre.
“Amin’i 15 yaşımdayken tanıdım. Dingin 500 nüfuslu kasabamızda hami bir ailenin yanında kalıyordu. Tıpkı otobüsle okula gidip gelirken arkadaş olduk. Onun kim olduğunu ve nereden geldiğini olağan olarak merak ediyordum” diyor Danimarkalı direktör Jonas Poher Rasmussen. Yirmi yıl müddetince Amin, Jonas’a geçmişini anlatmadı, etrafındaki beşerlerle ortasına ara koydu, özel ömrünün bilinmesini istemiyordu. Jonas 16 yaşındaki arkadaşının bu isteğine hürmet duydu. Arkadaşlıkları geliştikçe Amin’in geçmişini hiç konuşmadılar, paylaşmadılar. Jonas radyo programcısı, Amin’de akademisyen oldu. Amin hazır olduğunu anlayınca Jonas’la anılarını paylaşmaya başladı.
Radyo belgeselleri imalcisi olan Jonas, Flee’de (Kaçış) Amin’in Kabil’den Moskova’ya akabinde Kopenhag’a gelişini radyo belgeseli tekniğiyle kaydetti. Bu gerçek hikayede Amin ve ailesinin güvenliği için isimler ve yerler değiştirildi. Jonas “Derin bir nefes al ve rahatla. Öykünü daha evvel anlattın mı ?” diyerek Amin’le konuşmaya başlar. Hayır, anlatmadım. Bana anlatır mısın ? En eski anını düşün. Amin Kabil’e doğduğu konuta masraf. Dört yaşındadır. “Her vakit biraz farklı olma eğilimim vardı. Kızkardeşimin elbiselerini giymekten hiç bir vakit çekinmedim. Altı yaşımdan beri erkeklerle ilgili fantezilerim vardı. İskambil kağıdı üstündeki Anil Kapoor, duvarıma afişini astığım Jean-Claude van Damme bana göz kırparlardı. Birtakım şeyler hakkında konuşmak zordur, hala sıkıntı. Lakin onları aşmam gerekiyor” diyen Amin psikanaliz seansını andıran bu söyleşi de her şeyi anımsar.
Sevr Devrimi’nden daha sonra yeni rejim Amin’in babası Ahtar Nawabi ve üç bin kişiyi tutukladı, üç ay daha sonra Amin’in babası ortadan yok oldu. Sovyetler Birliği rejimi desteklemek için Afganistan’ı işgal etti. Savaşmak istemeyen Amin’in ağbisi Saif zorla orduya alındı. Sovyetler çekildikten daha sonra Mücahitler ve ordu Taliban’la savaştı. Ülkenin en karışık vaktinde Amin, annesi, erkek ve kız kardeşleri Moskova’ya kaçtılar. Rusya’da komünist rejim çökmüştü, halk aç ve fakirdi. Onları İsveç’te yaşayan en büyük ağbi Abbas karşıladı. Bir yıl Moskova’da fazlaca güç şartlarda yaşadılar. Abbas, İsveç’te temizlikten kazandığı parayla ailesini birer birer kurtardı. Amin’in kızkardeşleri büyük bir travmadan daha sonra İsveç’e ulaştılar. Annesiyle Amin Estonya’da tutuklanıp Moskova’ya geri gönderildi. İnsan kaçakçıları onu Kopenhag’a yolladı.
Amin’in çabucak hemen çocukken çıktığı varoluş seyahati 40 yaşına dek sürdü. Danimarka’ya girerken yetim olduğu palavrasını söylemek zorunda kaldı. Kabil’de gey olduğunu, Kopenhag’da geçmişini gizledi. Yozlaşmış Rus polisiyle, acımasız insan kaçakçılarıyla karşılaştı. Omuzlarında daima büyük bir yük taşıdı. Geri gönderilme korkusu o kadar büyüktü ki -ailem yok, hepsi öldü- palavrasını uzun mühlet söylemiş oldu. Çok süratli büyümek zorunda kaldı, hislerini bastırdı.
Ülkesinden çocukken kaçtığı için Amin’in insanlara güvenmesi uzun vakit aldı. Huzurlu vakit içinderını Danimarkalı kocası Kasper’la, kendisi üzere sığınmacı geçmişi olan ergenlik arkadaşı Jonas’la geçiriyor. Çocukken ülkesinden kaçtığı için insanlara güvenmesi uzun vakit aldı. İnançlı bir yerde bile o her vakit tetikte. Amin ve ailesi Avrupa’nın çeşitli kentlerinde yaşıyorlar.
Flee’nin senaryosu Jonas Poher Rasmussen ile Amin’e ilişkin. Flee’nin salt bir sığınmacı hikayesi olmadığını belirtiyor Rasmussen: “İnsanın dünyadaki yerini bulması ve kendini keşfetmesi. Bu yeri bulduğunuz vakit özünüzü de buluyorsunuz”.
Direktör belgesel manzaralar ve animasyonu başarılı bir biçimde harmanlıyor. Amin’in travmaları siyah-gri renklerden, yüzleri bilinmeyen insanlardan oluşuyor. İsveçli bestekar Uno Helmersson’un müziği etkileyici. Flee’nin üretimcileri Riz Ahmed (Sound of Metal) ile Game of Thrones’un yıldızı Nikolaj Coster-Waldau.
Okumaya devam et...