celikci
Yeni Üye
Tosca opera tarihinde epey farklı bir yere sahip. Türkiye’de Tosca’yı birinci defa 1941’de seslendiren Semiha Berksoy’un kızı rejisör Zeliha Berksoy sahneye taşıyor.
Ankara Devlet Opera ve Balesi tarafınca sahneye taşınan yapıtta Mario Cavarodossi karakterini, Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürü Murat Karahan seslendiriyor.
Eserde, orkestrayı ünlü şefler Raoul Grüneis, Andrea Solinas ve Sunay Muratov dönüşümlü olarak yönetecek. Yapıtta ayrıyeten; Floria Tosca’ya Feryal Türkoğlu, Seda Aracı Ayazlı ve Tuba Mankal, Faik Mansuroğlu ve Emre Akkuş, dönüşümlü olarak hayat verecek.
Ankara’da ağır bir prova basamağında olan Zeliha Berksoy ile telefonla detayları konuştuk.
Zeliha Berksoy, “Tosca Operası’nı Ankara Devlet Operası Semiha Berksoy’un anısına sahneliyor. Murat Karahan Tosca’yı sahneye koymamı istedi. Benim için heyecan verici nadir yaşanılacak bir çalışma oldu.
Bütün solistler ve Cavarodossi rolünü canlandıran Murat Karahan büyük muvaffakiyet ile Tosca’yı sahneye taşıdılar.
Düşünün, Semiha Berksoy 1941 yılında Carl Ebert’in rejisi ile Yüksek Dramatik bir soprano olarak temsil ediyor yapıtı…
Hatta Gala’da Cumhur Reisi İsmet İnönü bulunuyor. Bugün de, operamızın en hoş sesleri üst seviyede Tosca Operası’nı temsil ediyorlar. Çok büyük bir mutluluk” diyor.
Tosca operası, dönem sonuna kadar Ankara Opera Sahnesi’nde izleyiciyle buluşmaya devam edecek.
“ARYAYI ON BEŞ DEFA yenidenLADIM”
Tosca Operası sahnelere geri dönüyorken bir anıdan bahsetmemek olmazdı. Bilhassa bu anı Atatürk ile ilgiliyse…
09 Kasım 1963 Cumartesi gecesi Ankara Radyosu’nda Nevin Uluçam, Devlet Konservatuarı öğretmenlerinden Prof. Necdet Remzi Atak’la (1911-1972) bir söyleşi yapmış. İşte o tarihi yayında Atak, Atatürk ile bir anısını şu cümlelerle anlatmış:
“1934 – 1935 yıllarıydı. Yeni Köşk’te Atatürk’ün fazlaca içli bir akşamıydı. Bize Tosca Operası’nı Avrupa’da hangi şartlar altında dinlediğinden, bu biçimdeki dünya durumundan, kuşkularından, zevklerinden uzun uzun bahsetti. Bir şeye içleniyordu. Çok içleniyordu ve epeyce içli bir akşamdı. Tosca Operası’ndan Çavadarossi’nin ünlü aryasını birfazlaca kere benden istemiş olduğu için hazırlıklıydım. Hatta bir yanlış yapmayayım diye aryanın notalarını bile yazmıştım ve cebimde bulunduruyordum. O gece de biliyordum ki sıra yeniden Tosca’ya gelecek. Adeta bekliyordum. Nihayet bana döndü, ‘Çal bakalım şu Tosca’yı’ dedi. Ben notayı çıkarttım, ‘Hayır hayır, o denli değil notayı bırak, notasız çal’ dedi. Notayı bıraktım, gözlerimi kapadım, konsantre oldum, başladım çalmaya. Bir iki nota çalmıştım ki, ‘Hayır hayır, olmadı bana dön bana çal, benim gözlerime bak o denli çal’ dedi. Kendisine döndüm. Masada oturuyordu. Ona dönerek çalmaya başladım. ‘Gene olmadı, bana daha yaklaş’ dedi. Yaklaştım, fazlaca yaklaştım. Muhakkaktı ki hayli uzak bir anısının içine gömülmek istiyor ve ortasından epeyce eski vakit içindera ilişkin bir şeyler taşıyor, fışkırıyor, fışkırıyordu… En sonunda, ‘Kemanın sapını omzuma dayayacaksın ve o denli çalacaksın’ dedi. Bir an için gözünüzün önüne getirin; tarihimizde hayatış, yaşayacak en büyük Türk, bir sanatkara ‘Kemanının sapını omzuna daya ve o vaziyette en sevdiğim melodiyi çal’ diyor. Ben artık ibadet eder üzere, huşu ortasında Çavadarossi’nin aryasını çalmaya başladım. Atatürk, gözleri kapalı, biraz madeni ahenkli, biraz kısık, epeyce tatlı, fazlaca manalı sesiyle melodiyi söylerken gözlerinden sicim üzere yaşlar akıyordu. Aryayı tahminen onbeş sefer yenidenladım..”
Okumaya devam et...
Ankara Devlet Opera ve Balesi tarafınca sahneye taşınan yapıtta Mario Cavarodossi karakterini, Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürü Murat Karahan seslendiriyor.
Eserde, orkestrayı ünlü şefler Raoul Grüneis, Andrea Solinas ve Sunay Muratov dönüşümlü olarak yönetecek. Yapıtta ayrıyeten; Floria Tosca’ya Feryal Türkoğlu, Seda Aracı Ayazlı ve Tuba Mankal, Faik Mansuroğlu ve Emre Akkuş, dönüşümlü olarak hayat verecek.
Ankara’da ağır bir prova basamağında olan Zeliha Berksoy ile telefonla detayları konuştuk.
Zeliha Berksoy, “Tosca Operası’nı Ankara Devlet Operası Semiha Berksoy’un anısına sahneliyor. Murat Karahan Tosca’yı sahneye koymamı istedi. Benim için heyecan verici nadir yaşanılacak bir çalışma oldu.
Bütün solistler ve Cavarodossi rolünü canlandıran Murat Karahan büyük muvaffakiyet ile Tosca’yı sahneye taşıdılar.
Düşünün, Semiha Berksoy 1941 yılında Carl Ebert’in rejisi ile Yüksek Dramatik bir soprano olarak temsil ediyor yapıtı…
Hatta Gala’da Cumhur Reisi İsmet İnönü bulunuyor. Bugün de, operamızın en hoş sesleri üst seviyede Tosca Operası’nı temsil ediyorlar. Çok büyük bir mutluluk” diyor.
Tosca operası, dönem sonuna kadar Ankara Opera Sahnesi’nde izleyiciyle buluşmaya devam edecek.
“ARYAYI ON BEŞ DEFA yenidenLADIM”
Tosca Operası sahnelere geri dönüyorken bir anıdan bahsetmemek olmazdı. Bilhassa bu anı Atatürk ile ilgiliyse…
09 Kasım 1963 Cumartesi gecesi Ankara Radyosu’nda Nevin Uluçam, Devlet Konservatuarı öğretmenlerinden Prof. Necdet Remzi Atak’la (1911-1972) bir söyleşi yapmış. İşte o tarihi yayında Atak, Atatürk ile bir anısını şu cümlelerle anlatmış:
“1934 – 1935 yıllarıydı. Yeni Köşk’te Atatürk’ün fazlaca içli bir akşamıydı. Bize Tosca Operası’nı Avrupa’da hangi şartlar altında dinlediğinden, bu biçimdeki dünya durumundan, kuşkularından, zevklerinden uzun uzun bahsetti. Bir şeye içleniyordu. Çok içleniyordu ve epeyce içli bir akşamdı. Tosca Operası’ndan Çavadarossi’nin ünlü aryasını birfazlaca kere benden istemiş olduğu için hazırlıklıydım. Hatta bir yanlış yapmayayım diye aryanın notalarını bile yazmıştım ve cebimde bulunduruyordum. O gece de biliyordum ki sıra yeniden Tosca’ya gelecek. Adeta bekliyordum. Nihayet bana döndü, ‘Çal bakalım şu Tosca’yı’ dedi. Ben notayı çıkarttım, ‘Hayır hayır, o denli değil notayı bırak, notasız çal’ dedi. Notayı bıraktım, gözlerimi kapadım, konsantre oldum, başladım çalmaya. Bir iki nota çalmıştım ki, ‘Hayır hayır, olmadı bana dön bana çal, benim gözlerime bak o denli çal’ dedi. Kendisine döndüm. Masada oturuyordu. Ona dönerek çalmaya başladım. ‘Gene olmadı, bana daha yaklaş’ dedi. Yaklaştım, fazlaca yaklaştım. Muhakkaktı ki hayli uzak bir anısının içine gömülmek istiyor ve ortasından epeyce eski vakit içindera ilişkin bir şeyler taşıyor, fışkırıyor, fışkırıyordu… En sonunda, ‘Kemanın sapını omzuma dayayacaksın ve o denli çalacaksın’ dedi. Bir an için gözünüzün önüne getirin; tarihimizde hayatış, yaşayacak en büyük Türk, bir sanatkara ‘Kemanının sapını omzuna daya ve o vaziyette en sevdiğim melodiyi çal’ diyor. Ben artık ibadet eder üzere, huşu ortasında Çavadarossi’nin aryasını çalmaya başladım. Atatürk, gözleri kapalı, biraz madeni ahenkli, biraz kısık, epeyce tatlı, fazlaca manalı sesiyle melodiyi söylerken gözlerinden sicim üzere yaşlar akıyordu. Aryayı tahminen onbeş sefer yenidenladım..”
Okumaya devam et...