celikci
Yeni Üye
Yaşanmış hayatları, o hayatların ortasındaki kıssaları sinemalarına katmayı seviyor Ferzan Özpetek.
Sinema, Ferzan Özpetek’in kendi hayatından yola çıkarak gerçek bir hayat kıssasından uyarlandı beyazperdeye.
Dostluk, komşuluk itimat ve sadakati vurgulamayı da seven Özpetek yeni sineması “Şans Tanrıçası” ile ruhumuza dokundu, kalbimize ise ince bir sızı bıraktı.
Evvelki gün Soho İstanbul’da, oyuncu ve gazetecilerle bir ortaya geldi direktör. Sinemanın özel gösterimini izlemek için gittimiz akşamda konuşma yapan Özpetek, “Ben sineması sizinle seyretmeyeceğim” cümlesinden de anlaşılacağı üzere epey heyecanlıydı.
Biraz, gülümsetti fakat biraz da ağlattı. Sinema bittiğinde benim üzere birkaç kişi de bir mühlet yerinden kalkamadı.
Bir sinemada çocuklar oldu mu, hele ki kimsesiz kalan çocuk oldu mu, gözyaşımı tutamam ben. Saf, pak, çaresiz, inanca, şefkate ve bakıma muhtaç olan bu minik yürekler koskoca dünyada sığınacak bir liman arıyor.
Sinema, uzundu diyenlere şaşırdım zira ne vakit başladı ne vakit bitti anlamadım. Kıssa beni içine çekmeyi başardı.
Oyunculuklar gerçek, müzikler etkiliyici, öykü vurucu olunca gerisi teferruat oluyor.
Bilhassa en sevdiğim kısım yağmurun altında dans ettikleri sahne oldu. Zira umut vardı.
Sinemanın konusuna gelince: Annamaria hastalığı sebebiyle kimi denetimler için birkaç gün hastaneye yatmak zorunda kalıyor. Bu süreçte iki çocuğunu yakın arkadaşları Alessandro ve Artura’ya bırakıyor. Lakin hastaniçin gelen haberler hem çocukların tıpkı vakitte Alessadro ve Artura’nın ömrünü geri dönüşsüz bir değişime sürüklüyor.
Sinemanın başrollerinde Bilgisiz Periler sinemasından tanıdığımız Stefano Accorsi, Jasmine Trinca, Edoardo Leo ve Serra Yılmaz yer alıyor.
Sinemanın senaryosu ise Ferzan Özpetek, Gianni Romoli ve Silvia Ranfagni”ye ilişkin.
Uzun lafın kısası, memnunluk, hüzün, sevgi ve dostluk üzerine anlatılan epey kuvvetli bir aile olma öyküsü. Gidin görün.
Okumaya devam et...
Sinema, Ferzan Özpetek’in kendi hayatından yola çıkarak gerçek bir hayat kıssasından uyarlandı beyazperdeye.
Dostluk, komşuluk itimat ve sadakati vurgulamayı da seven Özpetek yeni sineması “Şans Tanrıçası” ile ruhumuza dokundu, kalbimize ise ince bir sızı bıraktı.
Evvelki gün Soho İstanbul’da, oyuncu ve gazetecilerle bir ortaya geldi direktör. Sinemanın özel gösterimini izlemek için gittimiz akşamda konuşma yapan Özpetek, “Ben sineması sizinle seyretmeyeceğim” cümlesinden de anlaşılacağı üzere epey heyecanlıydı.
Biraz, gülümsetti fakat biraz da ağlattı. Sinema bittiğinde benim üzere birkaç kişi de bir mühlet yerinden kalkamadı.
Bir sinemada çocuklar oldu mu, hele ki kimsesiz kalan çocuk oldu mu, gözyaşımı tutamam ben. Saf, pak, çaresiz, inanca, şefkate ve bakıma muhtaç olan bu minik yürekler koskoca dünyada sığınacak bir liman arıyor.
Sinema, uzundu diyenlere şaşırdım zira ne vakit başladı ne vakit bitti anlamadım. Kıssa beni içine çekmeyi başardı.
Oyunculuklar gerçek, müzikler etkiliyici, öykü vurucu olunca gerisi teferruat oluyor.
Bilhassa en sevdiğim kısım yağmurun altında dans ettikleri sahne oldu. Zira umut vardı.
Sinemanın konusuna gelince: Annamaria hastalığı sebebiyle kimi denetimler için birkaç gün hastaneye yatmak zorunda kalıyor. Bu süreçte iki çocuğunu yakın arkadaşları Alessandro ve Artura’ya bırakıyor. Lakin hastaniçin gelen haberler hem çocukların tıpkı vakitte Alessadro ve Artura’nın ömrünü geri dönüşsüz bir değişime sürüklüyor.
Sinemanın başrollerinde Bilgisiz Periler sinemasından tanıdığımız Stefano Accorsi, Jasmine Trinca, Edoardo Leo ve Serra Yılmaz yer alıyor.
Sinemanın senaryosu ise Ferzan Özpetek, Gianni Romoli ve Silvia Ranfagni”ye ilişkin.
Uzun lafın kısası, memnunluk, hüzün, sevgi ve dostluk üzerine anlatılan epey kuvvetli bir aile olma öyküsü. Gidin görün.
Okumaya devam et...