KimDemis
Aktif Üye
Ev
Kültür
GDR için gizli bir görevde: Adolf Kanter ve Rudolfine Steindling casusları hakkında belgeseller
İki yeni belgesel, “Red Fini” ve “Fichtel” olarak Batı’da bilgi edinen iki üst düzey casusun hayatlarına adanmıştır.
Torsten Wahl
Rudolfine Steindling (Adele Neuhauser) Viyanalılar tarafından “Kırmızı Fini” olarak adlandırılır. GDR ile iş yapmak için vazgeçilmezdir.Ilona Grundmann/ZDF
Üç gün önce Adele Neuhauser, Viyanalı “Tatort” komiseri Bibi Fellner olarak hâlâ ARD’deydi. Şimdi Arte belgeseli Die “Rote Fini” de burjuvazinin Viyanalı bir hanımı olarak yeniden karşımıza çıkıyor. Filmin yazarı Gaby Schlag’a göre Rudolfine Steindling, “geçen yüzyılın en büyük beyaz yakalı suçlusu” idi.
Daha sonra yayınlanan “Çok Şey Bilen Casus” Arte belgeselinin ithaf edildiği Adolf Kanter’in sadece birkaç fotoğrafı var. Yazar Claus Räfle, onunla sahneleri oynamaktan kaçınır ve bu nedenle onu belirsiz ve göze çarpmayacak şekilde bırakır. İki film portresinin birbirine bağlanması mantıklı: her iki kişi de batıdan GDR için gizli görevlerde çalıştı, her ikisi de 1980’lerde değerli bilgi veya döviz temininde merkezi figürlerdi.
Otto Schily: Adolf Kanter, Helmut Kohl’ün kariyerini bitirebilirdi
Doğu Almanya ile işbirliği 1950’lerde çoktan başlamıştı. “Kırmızı Fini”, kariyerine Müttefik işgal bölgelerine bölünmüş ve Viyana çevresindeki Sovyet bölgesinde Komünist Partinin de ekonomik olarak çok aktif olduğu Avusturya’da başladı. Yahudi bir banka müdürüyle evli olan hırslı genç kadın ve komünist, en önemli “iş arkadaşı” oldu, kısa sürede KPÖ’nün maliyesini yönetti ve tarafsız Avusturya ile özel ekonomik ilişkileri sürdüren GDR ile bağlantılar kurdu. Kısa, açıklayıcı oyun sahnelerinde Adele Neuhauser, tamamen erkeksi bir dünyada kendini gösteren, kendine güvenen ve stil bilincine sahip bir kadını temsil ediyor.
Bu arada Adolf Kanter, Westerwald’da bir Avrupa eğitim merkezi inşa ediyordu. Doğu Alman dış casusluğu adına, Junge Birliği’ne katılmış ve Eberhard von Brauchitsch ve Helmut Kohl gibi gelecek vadeden adamlarla bağlantılar kurmuştu. O zaman bile, “Fichtel” takma adıyla MfS’ye düzenli olarak rapor vermekle kalmadı, aynı zamanda tarafların yasadışı finansmanı nasıl ele alabileceklerine dair yöntemler geliştirdi. Adolf Kanter daha sonra Flick Group’un personel departmanında çalıştığında, bilgi birikimini geniş ölçekte kullanabildi. Kanter hakkında bir kitap yazan eski Spiegel editörü Dirk Koch, Bonn Cumhuriyeti’nin bütünüyle Doğu Berlin’e satılabileceğini rapor edebildiğini açıklıyor.
GDR casus şefi Markus Wolf, Kanter’i Şansölye casusu Günter Guillaume ile karşı karşıya getirdi. Batı’da muhbir “Fichtel”den şüphelenilse de, Flick soruşturma komitesinde ifade vermek zorunda değildi. Bugünkü filmde Adolf Kanter’in açıklamalarının muhtemelen Helmut Kohl’un kariyerini sona erdireceğini açıklayan komitedeki Yeşiller’in o zamanki başkanı Otto Schily’nin büyük üzüntüsüne. Yazar Claus Räfle, GDR’nin Batı Alman politikacılar hakkındaki suç teşkil eden dahili bilgileri istismar edip etmediği ve Franz Josef Strauss’u acilen ihtiyaç duyulan milyar avroluk bir krediyi almaya çağırıp çağırmadığını spekülasyon olarak tanımlıyor.
Her iki casus da Doğu Almanya’nın çöküşünden sonra yargılandı
1980’lerde Rudolfine Steindling’in Doğu Almanya için önemi de arttı. Federal Cumhurbaşkanı Rudolf Kirchschläger tarafından “ticari meclis üyesi” olarak atanan eski “ticaret arkadaşı”, paravan şirket Novum GmbH’nin ortağı olarak hareket etti ve kısmen ambargoları atlatmak için Batılı şirketler ile Doğu Almanya arasındaki birçok işleme aracılık etti. En büyük darbeleri: 1984 yılında, devlete ait VOEST Alpine şirketi Eisenhüttenstadt’ta bir çelik fabrikası kurdu. “Kırmızı Fini” bundan çok şey kazandı. Adele Neuhauser, kahramanının Doğu’dan ve Batı’dan işadamlarını nasıl kendine bağladığını ve kendisini Viyana’da sanatın koruyucusu olarak nasıl sunduğunu büyük bir sevinçle gösteriyor.
Her iki belgesel de çağdaş tanıklar ve uzmanlardan oluşan iyi bir kadroya sahip: ZDF’nin katkıda bulunduğu “Rote Fini” hakkındaki belgeselde, uzun yıllardır Berliner Zeitung için aktif olan Andreas Förster gibi içeriden kişiler de eski gibi siyasi figürleri içeriyor. Federal Şansölye Franz Vranitzky ve eski Maliye Bakanı Hannes Androsch bilgileri. Yapımcılığını RBB ve WDR’nin üstlendiği Adolf Kanter’in portresinde Otto Schily’nin yanı sıra Helmut Kohl’un eski ofis yöneticisi Wolfgang Bergsdorf ve Flick Group’ta personel departmanı başkanı Walter Schmitz kamera önünde yer alıyor.
Hem en iyi casus hem de kayınbiraderi, GDR’nin çöküşünden sonra yargılanıyordu. Adolf Kanter, gizli serviste uzun ve yoğun çalışmasına rağmen 1995 yılında yalnızca iki yıl ertelenmiş hapis cezasına çarptırıldı. Yazar Räfle, “O kadar çok şey bilen bir ajandı ki, sırlarını mezarına götürmesine izin verildi,” diye özetliyor yazar Räfle. Öte yandan Rudolfine Steindling, Treuhand ve onun halefleriyle milyonlarca paravan şirket Novum için yıllarca savaştı ve bu yıllarda büyük bir kısmı başka hesaplara kaydırdı ve solcu projeleri destekledi. Ölümünden çok sonra, İsviçre ve Avusturya’daki bankalar ile mütevellinin halefi BvS arasındaki yasal anlaşmazlıklar devam etti. “Kırmızı Fini” de onunla birlikte birçok sırrı mezara götürdü. Adolf Kanter 2010’da İspanya’da, Rudolfine Steindling 2012’de Tel Aviv’de öldü.
Kırmızı Fini. 1 Haziran Perşembe, 20:15, Arte
Adolf Kanter – Çok şey bilen casus. 1 Haziran Perşembe 21:05, Arte, 5 Haziran Pazartesi 23:05 ARD’de
Kültür
GDR için gizli bir görevde: Adolf Kanter ve Rudolfine Steindling casusları hakkında belgeseller
İki yeni belgesel, “Red Fini” ve “Fichtel” olarak Batı’da bilgi edinen iki üst düzey casusun hayatlarına adanmıştır.
Torsten Wahl
Rudolfine Steindling (Adele Neuhauser) Viyanalılar tarafından “Kırmızı Fini” olarak adlandırılır. GDR ile iş yapmak için vazgeçilmezdir.Ilona Grundmann/ZDF
Üç gün önce Adele Neuhauser, Viyanalı “Tatort” komiseri Bibi Fellner olarak hâlâ ARD’deydi. Şimdi Arte belgeseli Die “Rote Fini” de burjuvazinin Viyanalı bir hanımı olarak yeniden karşımıza çıkıyor. Filmin yazarı Gaby Schlag’a göre Rudolfine Steindling, “geçen yüzyılın en büyük beyaz yakalı suçlusu” idi.
Daha sonra yayınlanan “Çok Şey Bilen Casus” Arte belgeselinin ithaf edildiği Adolf Kanter’in sadece birkaç fotoğrafı var. Yazar Claus Räfle, onunla sahneleri oynamaktan kaçınır ve bu nedenle onu belirsiz ve göze çarpmayacak şekilde bırakır. İki film portresinin birbirine bağlanması mantıklı: her iki kişi de batıdan GDR için gizli görevlerde çalıştı, her ikisi de 1980’lerde değerli bilgi veya döviz temininde merkezi figürlerdi.
Otto Schily: Adolf Kanter, Helmut Kohl’ün kariyerini bitirebilirdi
Doğu Almanya ile işbirliği 1950’lerde çoktan başlamıştı. “Kırmızı Fini”, kariyerine Müttefik işgal bölgelerine bölünmüş ve Viyana çevresindeki Sovyet bölgesinde Komünist Partinin de ekonomik olarak çok aktif olduğu Avusturya’da başladı. Yahudi bir banka müdürüyle evli olan hırslı genç kadın ve komünist, en önemli “iş arkadaşı” oldu, kısa sürede KPÖ’nün maliyesini yönetti ve tarafsız Avusturya ile özel ekonomik ilişkileri sürdüren GDR ile bağlantılar kurdu. Kısa, açıklayıcı oyun sahnelerinde Adele Neuhauser, tamamen erkeksi bir dünyada kendini gösteren, kendine güvenen ve stil bilincine sahip bir kadını temsil ediyor.
Bu arada Adolf Kanter, Westerwald’da bir Avrupa eğitim merkezi inşa ediyordu. Doğu Alman dış casusluğu adına, Junge Birliği’ne katılmış ve Eberhard von Brauchitsch ve Helmut Kohl gibi gelecek vadeden adamlarla bağlantılar kurmuştu. O zaman bile, “Fichtel” takma adıyla MfS’ye düzenli olarak rapor vermekle kalmadı, aynı zamanda tarafların yasadışı finansmanı nasıl ele alabileceklerine dair yöntemler geliştirdi. Adolf Kanter daha sonra Flick Group’un personel departmanında çalıştığında, bilgi birikimini geniş ölçekte kullanabildi. Kanter hakkında bir kitap yazan eski Spiegel editörü Dirk Koch, Bonn Cumhuriyeti’nin bütünüyle Doğu Berlin’e satılabileceğini rapor edebildiğini açıklıyor.
GDR casus şefi Markus Wolf, Kanter’i Şansölye casusu Günter Guillaume ile karşı karşıya getirdi. Batı’da muhbir “Fichtel”den şüphelenilse de, Flick soruşturma komitesinde ifade vermek zorunda değildi. Bugünkü filmde Adolf Kanter’in açıklamalarının muhtemelen Helmut Kohl’un kariyerini sona erdireceğini açıklayan komitedeki Yeşiller’in o zamanki başkanı Otto Schily’nin büyük üzüntüsüne. Yazar Claus Räfle, GDR’nin Batı Alman politikacılar hakkındaki suç teşkil eden dahili bilgileri istismar edip etmediği ve Franz Josef Strauss’u acilen ihtiyaç duyulan milyar avroluk bir krediyi almaya çağırıp çağırmadığını spekülasyon olarak tanımlıyor.
Her iki casus da Doğu Almanya’nın çöküşünden sonra yargılandı
1980’lerde Rudolfine Steindling’in Doğu Almanya için önemi de arttı. Federal Cumhurbaşkanı Rudolf Kirchschläger tarafından “ticari meclis üyesi” olarak atanan eski “ticaret arkadaşı”, paravan şirket Novum GmbH’nin ortağı olarak hareket etti ve kısmen ambargoları atlatmak için Batılı şirketler ile Doğu Almanya arasındaki birçok işleme aracılık etti. En büyük darbeleri: 1984 yılında, devlete ait VOEST Alpine şirketi Eisenhüttenstadt’ta bir çelik fabrikası kurdu. “Kırmızı Fini” bundan çok şey kazandı. Adele Neuhauser, kahramanının Doğu’dan ve Batı’dan işadamlarını nasıl kendine bağladığını ve kendisini Viyana’da sanatın koruyucusu olarak nasıl sunduğunu büyük bir sevinçle gösteriyor.
Her iki belgesel de çağdaş tanıklar ve uzmanlardan oluşan iyi bir kadroya sahip: ZDF’nin katkıda bulunduğu “Rote Fini” hakkındaki belgeselde, uzun yıllardır Berliner Zeitung için aktif olan Andreas Förster gibi içeriden kişiler de eski gibi siyasi figürleri içeriyor. Federal Şansölye Franz Vranitzky ve eski Maliye Bakanı Hannes Androsch bilgileri. Yapımcılığını RBB ve WDR’nin üstlendiği Adolf Kanter’in portresinde Otto Schily’nin yanı sıra Helmut Kohl’un eski ofis yöneticisi Wolfgang Bergsdorf ve Flick Group’ta personel departmanı başkanı Walter Schmitz kamera önünde yer alıyor.
Hem en iyi casus hem de kayınbiraderi, GDR’nin çöküşünden sonra yargılanıyordu. Adolf Kanter, gizli serviste uzun ve yoğun çalışmasına rağmen 1995 yılında yalnızca iki yıl ertelenmiş hapis cezasına çarptırıldı. Yazar Räfle, “O kadar çok şey bilen bir ajandı ki, sırlarını mezarına götürmesine izin verildi,” diye özetliyor yazar Räfle. Öte yandan Rudolfine Steindling, Treuhand ve onun halefleriyle milyonlarca paravan şirket Novum için yıllarca savaştı ve bu yıllarda büyük bir kısmı başka hesaplara kaydırdı ve solcu projeleri destekledi. Ölümünden çok sonra, İsviçre ve Avusturya’daki bankalar ile mütevellinin halefi BvS arasındaki yasal anlaşmazlıklar devam etti. “Kırmızı Fini” de onunla birlikte birçok sırrı mezara götürdü. Adolf Kanter 2010’da İspanya’da, Rudolfine Steindling 2012’de Tel Aviv’de öldü.
Kırmızı Fini. 1 Haziran Perşembe, 20:15, Arte
Adolf Kanter – Çok şey bilen casus. 1 Haziran Perşembe 21:05, Arte, 5 Haziran Pazartesi 23:05 ARD’de