KimDemis
Aktif Üye
Gün geçmiyor ki temiz canlılara yönelik berbat bir haber daha karşımıza çıkmasın!
Bizim insan olarak yüreğimiz yanıyor da bunları yapan insanların elleri o hayvanlara nasıl uzanıyor?
Bizim ecdadımız değil mi hayvanları korumak için vakıfları, hastaneleri kurduran, kuş konutları yaptıran?
Ki tarihe baktığımızda Osmanlıların hayvan haklarının korunduğu ve ihlal edenlere cezalar verildiğini görüyoruz.
Atatürk değil mi bir ağacın kesilmesinden imtina ederek meskenini taşıtan?
Yüce istekli Yunus Emre değil mi “Yaratılanı sev, yaratandan ötürü.” Diyen?
Dinimiz değil mi tüm canlılara merhametli olmayı aşılayan?
Peygamberler hayvanlara makûs davranan kişinin cehennemlik olduğunu bildirmedi mi?
Dinimizin müsamaha ve sevgi dini olduğunu savunsam da kimi şahıslar cezadan, tehditten anlıyor yazık ki…
Hatta ne bu dünyadaki ne de öte âlemdeki caydırıcı cezalardan da anlamıyor kimileri.
Hülasa İslam ve öteki tek İlahlı dinler (ki tüm kitabi dinler özünde İslam’dır), hayvanların sevilmesi, fıtrî yapılarına uygun işlerde çalıştırılması, kaldırabilecekleri kadar yük yüklenmesi, yiyeceklerinin aksatılmadan verilmesi, hasta oldukları vakit tedavi ettirilmelerini ve şüphesiz asla eziyet edilmemesini emrediyor.
Bizler ise;
Sokaktaki köpekleri güya bakmak için yerlerinden yurtlarından koparıp bakıma muhtaç barınaklara istifliyor,
Sokaklarda hatta ne yazık ki konutlarımızda taciz ve azap ediyor,
Boğaları cümbüş uğruna şenlikte öldürüyor,
Bulgaristan’da nasıl bir gelenekse köpekleri asıyor,
Filipinler’de damarları kanlar, bedeni ise yara bereyle dolunca etin daha lezzetli olduğuna inanıldığı için tavukları döverek öldürüyor,
Tüm reaksiyonlara, yapılan onca habere karşın her yıl yüzlerce balinayı katlediyor,
Dünyanın bir fazlaca yerinde kozmetik bölümü için hayvanları denek olarak kullanıyoruz.
Asya’da zenginlik ve mevki göstergesi sayılan yüzgeç çorbası yüzünden her yıl milyonlarca köpek balığını katlediyor,
Kanada’da her yıl mart ayında yapılan avla bir arada yüz binlerce foku sopalarla canlı canlı öldürüyoruz. Bir de bunun ismine spor diyoruz.
Çin’de küçük plastik balonlara hapsedilmiş kaplumbağa, balık, semender ve kurbağa üzere canlı hayvanları anahtarlık diye satıyor,
bir daha Çin’de küçük kafeslerde tek başına tutulan tavşanların tüylerini dokuma endüstrisinde kullanmak için üç ayda bir yoluyor,
Meksika’da böcekler canlı olarak mücevherlerle kaplıyor ve broş olarak satıyoruz.
Fransa’nın kimi bölgelerindeki kazları ciğerleri yağlansın diye boğulana kadar besliyor,
Afganistan’da şenlik ve kutlamalar eşliğinde tertipli olarak cuma günleri köpek dövüştürüyor,
Nepal’de beş yılda bir klasik olarak düzenlenen şenliklerde iki yüz binden çok hayvanı travmatik bir biçimde kurban ediyoruz.
Artık yeter!
Çekelim ellerimizi o suçsuz canlılardan!
Diyorum da ne yazık ki kendim söylüyor kendim işitiyorum.
Fıtri olarak uygunluk yapma potansiyeliyle yaratılmışken ne orta bu kadar canileştik onu da hiç bilmiyorum…
Ama şunu biliyorum bu yapılanlar yanımıza kalmayacak.
Onca eziyete maruz bırakılan hayvanların ahı aheste aheste çıkacak!
Bundan yaklaşık 1,5 yıl evvel Kartal’daki bir inhisar bayisinde pak bir köpeğe tecavüz edilmiş ve gece uyuyamayınca o köpeği düşünerek tablosunu yapmıştım. Bu yazımda sizinle o tabloyu paylaşmak istedim.
Daha sevgi dolu bir dünyada yaşamak dileğiyle…
Bizim insan olarak yüreğimiz yanıyor da bunları yapan insanların elleri o hayvanlara nasıl uzanıyor?
Bizim ecdadımız değil mi hayvanları korumak için vakıfları, hastaneleri kurduran, kuş konutları yaptıran?
Ki tarihe baktığımızda Osmanlıların hayvan haklarının korunduğu ve ihlal edenlere cezalar verildiğini görüyoruz.
Atatürk değil mi bir ağacın kesilmesinden imtina ederek meskenini taşıtan?
Yüce istekli Yunus Emre değil mi “Yaratılanı sev, yaratandan ötürü.” Diyen?
Dinimiz değil mi tüm canlılara merhametli olmayı aşılayan?
Peygamberler hayvanlara makûs davranan kişinin cehennemlik olduğunu bildirmedi mi?
Dinimizin müsamaha ve sevgi dini olduğunu savunsam da kimi şahıslar cezadan, tehditten anlıyor yazık ki…
Hatta ne bu dünyadaki ne de öte âlemdeki caydırıcı cezalardan da anlamıyor kimileri.
Hülasa İslam ve öteki tek İlahlı dinler (ki tüm kitabi dinler özünde İslam’dır), hayvanların sevilmesi, fıtrî yapılarına uygun işlerde çalıştırılması, kaldırabilecekleri kadar yük yüklenmesi, yiyeceklerinin aksatılmadan verilmesi, hasta oldukları vakit tedavi ettirilmelerini ve şüphesiz asla eziyet edilmemesini emrediyor.
Bizler ise;
Sokaktaki köpekleri güya bakmak için yerlerinden yurtlarından koparıp bakıma muhtaç barınaklara istifliyor,
Sokaklarda hatta ne yazık ki konutlarımızda taciz ve azap ediyor,
Boğaları cümbüş uğruna şenlikte öldürüyor,
Bulgaristan’da nasıl bir gelenekse köpekleri asıyor,
Filipinler’de damarları kanlar, bedeni ise yara bereyle dolunca etin daha lezzetli olduğuna inanıldığı için tavukları döverek öldürüyor,
Tüm reaksiyonlara, yapılan onca habere karşın her yıl yüzlerce balinayı katlediyor,
Dünyanın bir fazlaca yerinde kozmetik bölümü için hayvanları denek olarak kullanıyoruz.
Asya’da zenginlik ve mevki göstergesi sayılan yüzgeç çorbası yüzünden her yıl milyonlarca köpek balığını katlediyor,
Kanada’da her yıl mart ayında yapılan avla bir arada yüz binlerce foku sopalarla canlı canlı öldürüyoruz. Bir de bunun ismine spor diyoruz.
Çin’de küçük plastik balonlara hapsedilmiş kaplumbağa, balık, semender ve kurbağa üzere canlı hayvanları anahtarlık diye satıyor,
bir daha Çin’de küçük kafeslerde tek başına tutulan tavşanların tüylerini dokuma endüstrisinde kullanmak için üç ayda bir yoluyor,
Meksika’da böcekler canlı olarak mücevherlerle kaplıyor ve broş olarak satıyoruz.
Fransa’nın kimi bölgelerindeki kazları ciğerleri yağlansın diye boğulana kadar besliyor,
Afganistan’da şenlik ve kutlamalar eşliğinde tertipli olarak cuma günleri köpek dövüştürüyor,
Nepal’de beş yılda bir klasik olarak düzenlenen şenliklerde iki yüz binden çok hayvanı travmatik bir biçimde kurban ediyoruz.
Artık yeter!
Çekelim ellerimizi o suçsuz canlılardan!
Diyorum da ne yazık ki kendim söylüyor kendim işitiyorum.
Fıtri olarak uygunluk yapma potansiyeliyle yaratılmışken ne orta bu kadar canileştik onu da hiç bilmiyorum…
Ama şunu biliyorum bu yapılanlar yanımıza kalmayacak.
Onca eziyete maruz bırakılan hayvanların ahı aheste aheste çıkacak!
Bundan yaklaşık 1,5 yıl evvel Kartal’daki bir inhisar bayisinde pak bir köpeğe tecavüz edilmiş ve gece uyuyamayınca o köpeği düşünerek tablosunu yapmıştım. Bu yazımda sizinle o tabloyu paylaşmak istedim.
Daha sevgi dolu bir dünyada yaşamak dileğiyle…