celikci
Yeni Üye
Anna Laudel İstanbul’un birinci katındaki “Bir ve Sıfır İki Eder” standı hayatımızın her alanını kapsayan iki alana; bilgisayar kodlarına ve sokağa odaklanıyor. Cem Sonel’in şahsi standı iki başka stant üzere görünürken sanatkarın iç ve dış dünyalarını karma çalışmalarla ortaya çıkarıyor.
Cem Sonel, Ankaralı bir sokak sanatkarı. Çocukluğundan bu yana sokak sanatına merak salan sanatçı akademi eğitiminin akabinde boş durmamış ve alanında kıymetli işler yapmış. Hâlâ çalışmalarına devam ediyor. Bahsedeceğim eserler de bir daha bu pratikten yola çıkarak var ettiği bir seçki.
Stant salonunu iki farklı biçimde düşünebiliriz. Salona girildiğinde görülen yapıtlarla salonun tam ortasına yapılmış U formundaki daha ufak kısım birbirini bütünlüyor. Dış kısımdaki yapıtlar sanatkarın daha kavramsal ve felsefi yaklaşıma sahip olduğu kısımken öteki kısım daha renkli, sokağı yansıtan ve Sonel’in his dünyasıyla ilgili diyebiliriz.
‘0’, ‘1’ VE ÖMRÜN ALGORİTMASI…
Bilgisayarlar hayatımızın her noktasında. Onlarsız işleyen bir sistem şu an için düşünülemez diyebiliriz. Bu durum son vakit içinderda sanata da yansıyor. hayatımızı daha rahat bir biçimde devam ettirebilmek için bilgisayarların kodlarını oluşturan “1” ve “0”lara hayli muhtaçlığımız var. Farkında olmasak da. Bu sayıların hem felsefi birebir vakitte teknik manalar barındırıyor olması stanttaki yapıtlarla da ortaya dökülüyor. Gündelik hayatımızda kullandığımız “0”, bir “yokluk, hiçlik” temsili olsa da stantta büyük bir “varlık” kazanıyor. Sanatçı sokağa odaklanarak hayatın algoritmasına kendi açısından görünürlük kazandırıyor.
Bu varlık-yokluk zıtlığını birtakım geri dönüştürülmüş eserlerle dışa vuran Cem Sonel; TV ekranı, ultrasonik sensör, bilgisayar kodu, led panel, pleksi, neon, mdf, beton üzere materyallerle bahsedilen zıtlığın çatışmasını inceliyor. Teknik gereçlerle sanata dönüştürülen yapıtların oluşturduğu kompozisyon, teknoloji ve tüketim çılgınlığına da bir gönderme aslında. Kullanıp bir süre daha sonra attığımız mamüllerin ne hâle geldiğini gördüğümüzde hayatın ne tarafa evrildiğini ve buna artık bir dur dememiz gerektiğinin de farkına varıyoruz.
GRAFİTİ TABANLI İŞLER…
Salonun U kısmı ise başka kısma nazaran pek renkli ve eğlenceli görünüyor. Duvarların ve çalışmaların rengârenk imajı bir oyun odasına girmişiz hissi uyandırıyor. Burada daha fazlaca sokağı yansıtan sanatçı, grafiti tabanlı işlerine de göndermede bulunuyor. Sprey boya şişeleri ile yaptığı karışık teknikteki farklı çalışmalar ve sprey boya kapaklarını kullanarak oluşturduğu kompozisyonlar görülmeye bedel. Bu kısmın tahminen de en enteresan çalışmaları ise karton pizza ve tost kutularına akrilik boya kullanılarak yapılan fotoğraflar. Polimer kil, pvc ve neonla yapılan “Beyin Yandı” ise standın bu kısmını ziyaret eden sanatseverlere “Hoş geldiniz” diyen kesimi.
VE ‘1’ SORU…
Sanat hayatı boyunca “0-1”, “olmak-olmamak” üzere kavramların zıtlığına odaklanan Cem Sonel, karşılığını aradığı ve “0”ın hiçlikle muadil görüldüğü günümüzde ziyaretçilere de şu soruyu soruyor: “1’ ve ‘0’ın tıpkı kıymetler olduklarını ileri sürmek sizce daha uzlaşmacı bir yaklaşım değil mi” Karşılığı bulmak için sergiyi 27 Şubat 2022’ye kadar Anna Laudel İstanbul’da pazartesi haricinde her gün 12.00-19.00 saatleri içinde ziyaret edebilirsiniz.
Okumaya devam et...
Cem Sonel, Ankaralı bir sokak sanatkarı. Çocukluğundan bu yana sokak sanatına merak salan sanatçı akademi eğitiminin akabinde boş durmamış ve alanında kıymetli işler yapmış. Hâlâ çalışmalarına devam ediyor. Bahsedeceğim eserler de bir daha bu pratikten yola çıkarak var ettiği bir seçki.
Stant salonunu iki farklı biçimde düşünebiliriz. Salona girildiğinde görülen yapıtlarla salonun tam ortasına yapılmış U formundaki daha ufak kısım birbirini bütünlüyor. Dış kısımdaki yapıtlar sanatkarın daha kavramsal ve felsefi yaklaşıma sahip olduğu kısımken öteki kısım daha renkli, sokağı yansıtan ve Sonel’in his dünyasıyla ilgili diyebiliriz.
‘0’, ‘1’ VE ÖMRÜN ALGORİTMASI…
Bilgisayarlar hayatımızın her noktasında. Onlarsız işleyen bir sistem şu an için düşünülemez diyebiliriz. Bu durum son vakit içinderda sanata da yansıyor. hayatımızı daha rahat bir biçimde devam ettirebilmek için bilgisayarların kodlarını oluşturan “1” ve “0”lara hayli muhtaçlığımız var. Farkında olmasak da. Bu sayıların hem felsefi birebir vakitte teknik manalar barındırıyor olması stanttaki yapıtlarla da ortaya dökülüyor. Gündelik hayatımızda kullandığımız “0”, bir “yokluk, hiçlik” temsili olsa da stantta büyük bir “varlık” kazanıyor. Sanatçı sokağa odaklanarak hayatın algoritmasına kendi açısından görünürlük kazandırıyor.
Bu varlık-yokluk zıtlığını birtakım geri dönüştürülmüş eserlerle dışa vuran Cem Sonel; TV ekranı, ultrasonik sensör, bilgisayar kodu, led panel, pleksi, neon, mdf, beton üzere materyallerle bahsedilen zıtlığın çatışmasını inceliyor. Teknik gereçlerle sanata dönüştürülen yapıtların oluşturduğu kompozisyon, teknoloji ve tüketim çılgınlığına da bir gönderme aslında. Kullanıp bir süre daha sonra attığımız mamüllerin ne hâle geldiğini gördüğümüzde hayatın ne tarafa evrildiğini ve buna artık bir dur dememiz gerektiğinin de farkına varıyoruz.
GRAFİTİ TABANLI İŞLER…
Salonun U kısmı ise başka kısma nazaran pek renkli ve eğlenceli görünüyor. Duvarların ve çalışmaların rengârenk imajı bir oyun odasına girmişiz hissi uyandırıyor. Burada daha fazlaca sokağı yansıtan sanatçı, grafiti tabanlı işlerine de göndermede bulunuyor. Sprey boya şişeleri ile yaptığı karışık teknikteki farklı çalışmalar ve sprey boya kapaklarını kullanarak oluşturduğu kompozisyonlar görülmeye bedel. Bu kısmın tahminen de en enteresan çalışmaları ise karton pizza ve tost kutularına akrilik boya kullanılarak yapılan fotoğraflar. Polimer kil, pvc ve neonla yapılan “Beyin Yandı” ise standın bu kısmını ziyaret eden sanatseverlere “Hoş geldiniz” diyen kesimi.
VE ‘1’ SORU…
Sanat hayatı boyunca “0-1”, “olmak-olmamak” üzere kavramların zıtlığına odaklanan Cem Sonel, karşılığını aradığı ve “0”ın hiçlikle muadil görüldüğü günümüzde ziyaretçilere de şu soruyu soruyor: “1’ ve ‘0’ın tıpkı kıymetler olduklarını ileri sürmek sizce daha uzlaşmacı bir yaklaşım değil mi” Karşılığı bulmak için sergiyi 27 Şubat 2022’ye kadar Anna Laudel İstanbul’da pazartesi haricinde her gün 12.00-19.00 saatleri içinde ziyaret edebilirsiniz.
Okumaya devam et...