celikci
Yeni Üye
Kadın. Yüzde elli olasılıktan birinin hayata geçmesiyle dünyaya dişi olarak gelen. Cinsiyeti üzerinden toplumun ona biçtiği biçim biçim rollerle kimi epey kimi aşikâr meçhul lakin illa ki kamburlaşmış. Cihanı ve kainatın kanunları, kaygısı tasasıyla hayatın yansımaları bir yana, en epeyce umut, renk veren gün ışığını içine alıp yüzeyin(d)e taşıyan su dolu kovası elinde, kırmızı topuklu ayakkabılarının üstünde koca vücuduyla dağ üzere sağlam. Galeri Kambur Bebek dönemin birinci standı “Sublimation” ile 26 Eylül’e kadar Shahnaz Aghayeva’yı ve bu biçimde bayanlarını ağırlıyor.
HERKES EŞİT OLSUN
Toplumun geçmişten bugüne yükünü taşıyor kamburlarıyla Aghaveya’nın bayanları, kovalarının içlerindeki suyla da yeni hayatı. Bayanların doğurduğu, büyüttüğü, gerçek yönlendirdiği çocuklar, umutlar, düşler, bende olmadı sizde olsunlar, dostluklar, dayanışmak, imeceler, sevgi, yeni uygarlık. Toplumun meskeni geçindirecek parayı kazanmasından diğer bir şey istemediği erkek insanın sorumluluklarını da yerine getire getire. Bayan üstün olsun diye değil, herkes eşit olsun diye. Büyükler konuşurken susmak zorunda olan küçükler de eşit olsun, genetik miraslarına karşın parlak bir ileri gün kursun diye.
Bu koca vücutların birinci yapıtla birinci bakışta göze çarpıveren çıplaklığı, bir daha daha birinci yapıtla çarçabuk dikkatinizden çıkıyor zira en hoş, en göz alıcı, en gizlence giysileriyle giyinik onlar. En doğal halleriyle. Olduğu üzere olmanın direnişiyle. Her bir yapıtta işlenen öteki başka insanlık hallerinden de takıp takıştırarak. Annenin çocuklarınca korunup kollanması; iki yakın arkadaşın birbirini neşelendirme gayreti; baş dengi iki hanımın bilmedikleri suya kovalarını daldırmadan kuşkularını paylaşması; şimdiki jenerasyonların eskilerden onay alıp gölgelerinde var olabilmesi; hanımın salt kendi çocuklarının değil tüm çocukların olsun diye pırıltılı giysiyi güneşte kurutması; çocuklukta sahip olunamamış lakin kıskanmak yerine seyretmekten zevk alınmış kırmızı ayakkabıların yetişkinlikte sivrileşip yükselen topuklarıyla imlediği güç. Birçok hal… Ne de hoş giyinikler bu bayanlar, kendileriyle.
“Sublimation, Sigmund Freud’un psikanaliz lisanında kullandığı, uygarlığın zorlaması karşısında bireylerdeki cinsel içgüdünün hedefinin cinsel olmayan, toplumsal bakımdan benimsenmeye elverişli bulunan daha şanlı bir maksada dönüştürülmesi, yüceltme”. Aghayeva da her vakit çıplak bayan olan figürleriyle olumsuz olandan, olumsuz olanı barındırandan, tahminen de olumsuz sanılandan olumluya dönüşmeyi dönüştürmeyi önermekte. Çok seyrek kullandığı siyahın içine bile gün ışığının turuncu atkılarını işlemekte, zira sevgi kazanacak bir gün gelecek de ya da gelecekte.
ÖZGÜN ÇİZGİ
Ressamlarımızın işlerinde pek az yeğlediği lakin pek kıymetli olan pastel boya mamüllerinden anlaşılan o ki kendine ilişkin figürü ve herkesi ilgilendiren sorunuyla Aghayeva’nın kendine mahsus çizgisi, şimdiden geleceğin sanat tarihinde belirginleşmesinin haberini vermekte. Sanata
evet.
Okumaya devam et...
HERKES EŞİT OLSUN
Toplumun geçmişten bugüne yükünü taşıyor kamburlarıyla Aghaveya’nın bayanları, kovalarının içlerindeki suyla da yeni hayatı. Bayanların doğurduğu, büyüttüğü, gerçek yönlendirdiği çocuklar, umutlar, düşler, bende olmadı sizde olsunlar, dostluklar, dayanışmak, imeceler, sevgi, yeni uygarlık. Toplumun meskeni geçindirecek parayı kazanmasından diğer bir şey istemediği erkek insanın sorumluluklarını da yerine getire getire. Bayan üstün olsun diye değil, herkes eşit olsun diye. Büyükler konuşurken susmak zorunda olan küçükler de eşit olsun, genetik miraslarına karşın parlak bir ileri gün kursun diye.
Bu koca vücutların birinci yapıtla birinci bakışta göze çarpıveren çıplaklığı, bir daha daha birinci yapıtla çarçabuk dikkatinizden çıkıyor zira en hoş, en göz alıcı, en gizlence giysileriyle giyinik onlar. En doğal halleriyle. Olduğu üzere olmanın direnişiyle. Her bir yapıtta işlenen öteki başka insanlık hallerinden de takıp takıştırarak. Annenin çocuklarınca korunup kollanması; iki yakın arkadaşın birbirini neşelendirme gayreti; baş dengi iki hanımın bilmedikleri suya kovalarını daldırmadan kuşkularını paylaşması; şimdiki jenerasyonların eskilerden onay alıp gölgelerinde var olabilmesi; hanımın salt kendi çocuklarının değil tüm çocukların olsun diye pırıltılı giysiyi güneşte kurutması; çocuklukta sahip olunamamış lakin kıskanmak yerine seyretmekten zevk alınmış kırmızı ayakkabıların yetişkinlikte sivrileşip yükselen topuklarıyla imlediği güç. Birçok hal… Ne de hoş giyinikler bu bayanlar, kendileriyle.
“Sublimation, Sigmund Freud’un psikanaliz lisanında kullandığı, uygarlığın zorlaması karşısında bireylerdeki cinsel içgüdünün hedefinin cinsel olmayan, toplumsal bakımdan benimsenmeye elverişli bulunan daha şanlı bir maksada dönüştürülmesi, yüceltme”. Aghayeva da her vakit çıplak bayan olan figürleriyle olumsuz olandan, olumsuz olanı barındırandan, tahminen de olumsuz sanılandan olumluya dönüşmeyi dönüştürmeyi önermekte. Çok seyrek kullandığı siyahın içine bile gün ışığının turuncu atkılarını işlemekte, zira sevgi kazanacak bir gün gelecek de ya da gelecekte.
ÖZGÜN ÇİZGİ
Ressamlarımızın işlerinde pek az yeğlediği lakin pek kıymetli olan pastel boya mamüllerinden anlaşılan o ki kendine ilişkin figürü ve herkesi ilgilendiren sorunuyla Aghayeva’nın kendine mahsus çizgisi, şimdiden geleceğin sanat tarihinde belirginleşmesinin haberini vermekte. Sanata
evet.
Okumaya devam et...