Güçlü PSM, kendi yapımıyla birinci sefer bir tiyatro oyunu sahneye koydu: ‘Dört bayan bir toplum’

celikci

Yeni Üye
Kuvvetli PSM, kendi yapımıyla birinci sefer bir tiyatro oyunu sahneye koydu.

Kısa mühlet evvel prömiyer yapan “Şehirde Kimse Yokken” oyununun muharriri Ahmet Sami Özbudak, direktörü Lerzan Pamir. Dekor çarpıcı, sahnede yıldızların aydınlattığı bir gökyüzü var. Ortasında bir berber dükkânı. Oyunda Elif Ürse’nin canlandırdığı Semah isminde bir anlatıcı var: Elif Ürse’yi sahnede biroldukça defa izledim, burada da oyunu yükseltiyor, epeyce başarılı.

SEMAH FARKLI KİŞİ

Oyun daha sonrası konuştuğumuz Elif Ürse, Semah’ı şu biçimde tanımlıyor: “Semah hepimizin ömründe bir yerlerde, okulda, mahallede ya da aile ortasından tanışık olduğumuz, farklı, tuhaf ya da meczup diye ayrıştırılan, herkes üzere yaşamayan, düşünmeyen biri. Aslında düşünmeyi bilen bir bayan. Varlığımız, bize dayatılanların sorgulanmadan yaşanması öğretilmiş bir toplumda Semah’lar konfor alanlarından çıkmamız için kışkırtırlar bizi. Semah, oyunda ikiz kız kardeşinin kıssası üzerinden bayanın toplumdaki görünmezliğini kendi farklı görünürlüğü üzerinden aktarıyor bize…”

Toplum kendisi üzere olmayanı “deli” diye tanımlar; Semah da ikiz kardeşi Segah’ın acı ve şiddet dolu yaşantısına müdahale edemeyişine dayanamayınca, köyü terk ederek kente gidiyor, bir oğlu oluyor. Sahnede oğlu Ali’yi annesinin ömrünü sinemaya çekmek isteyip bir türlü gerçekleştiremeyen genç adam olarak görüyoruz. Ali’yi Kerem Arslanoğlu canlandırıyor ve doğal oyunculuğuyla bu acıklı kıssanın gülen ve güldüren yüzü.

RUKİYE…

Öbür bir kıssa, Rukiye’nin hikayesi. Köyünden, kocasının şiddetinden iki çocuğunu bırakıp kaçan Rukiye, uzaktan tanıdıkları Ali Seçkiner Alıcı’nın oynadığı berber Nurullah’ın yanına sığınır. Berberin de lisana getirmediği acı bir öyküsü vardır. Alıcı, kendisini kanıtlamış başarılı bir oyuncu.

Rukiye’yi canlandıran ise tiyatro sahnesinde nasıl olacağı merakla beklenen Elçin Sangu. Dizilerden ve sinemadan tanıdığımız oyuncu tiyatroda da başarılı oldu.

Oyun, şiddet bakılırsan bayan öykülerinin yanı sıra, adamların de yaşadığı baskı üzerine tartıştırıyor. Toplumda bireylere “kadın” ve “erkek” diye verilen rollerin ne kadar gerçek olduğu sorusunu soran oyun, Rukiye, Nurullah ve Ali’nin perspektifinden cinsiyet sorununu inceliyor.

DEKOR VE MÜZİK

Oyunun ışık tasarımı, bizi masallara, gökyüzüne, yıldızlara götürdü. Berber dükkânı dekoru ise hayli gerçekçiydi. Oyunun müzikleri, biroldukca oyunun müziğini yapan ve her işini başarılı bulduğum Tolga Çebi’ye ilişkin.

“Öncelikle bir Türk muharririn oyununu sahnelemek, heyecanlı ve önemli” diyen Çebi, “Bu oyunda müzik imal basamağı biraz zordu. Koronavirüsten de kaynaklanan ıstıraplar yüzünden provalar aksadı. Buna karşın hepimiz çalışmaya devam ettik. Başlangıçta metne bakılırsa hayal ettiğimiz ve yaptığımız müzikler, seyahatin bitimine hakikat fazla kaldı. aslına bakarsanız dramatik yapısı önde olan bir oyunda, dramatik müzik kullanmak işimize yaramadı. Daha epey fon-atmosfer müziği gerekti. Müzikleri azaltıp sadeleştirdik, fonları artırdık. bu biçimdece müzik, daha fonksiyonel oldu. Oyunun imalcisi Feri ve direktörü Lerzan daha evvel de çalıştığım arkadaşlarım. Onlarla çalışmak bir zevk” diye konuşuyor.

Oyun, dönem sonuna kadar Güçlü PSM’de sahnelenecek.

Okumaya devam et...