celikci
Yeni Üye
“Unutmayınız ki asli bakılırsavimiz çocuklarımızı korumak, kollamaktır. Bağnaz ve yobaz zihniyetlerin sömürülerine hizmet ettirmek değildir.”
Her sözü gerçek, kibarca söz edilmiş, lakin rastgele bir demokratik ülkede pek de dikkat çekmeyecek haklı reaksiyon toplumsal medyada elden ele dolaştı günlerce.
Hepimizi boğan baskı ve yokluk sürecine karşı hiç şayet olmazsa sanatın/sanatçının yükselen sesini duymaya gereksinimimiz varmış. Tarkan’ın birilerini kızdırmak değerine baba yüreğinden kopan yavuz sesi, en az müzikleri kadar uygun geldi ruhumuza. Sevindik.
Tıpkı günlerde Mor ve Ötesi, “Sirenler” isimli, 10 yıl ortadan daha sonra çıkan birinci albümünün lansmanına hazırlanıyormuş oysaki.
SIKINTI YILLAR GEÇTİ ARTIK
/Düşman/Tüm bildiklerin bunlar/Bunlar/Kim sana layık ruhlar?/Gülmek /Yasak mı/Senin ülkende?/Nefes almak kolay mı/Hazinende? (…)
/Zor seneler/Geçti artık/Geçti artık/anladık anladık/Sevemezdin anladık (…)
“Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir” diyen eşsiz bir başkana sonsuz hayranlıkla, iktidarın hukuksuz, antidemokratik, baskıcı tepkilerine/icraatlarına boyun eğmek içinde sıkışıp kalmış birkaç jenerasyon, nefesimizi tutup dinledik o gün Mor ve Ötesi’ni… Neler neler diyordu o denli Mor ve Ötesi…
YÜREKTEN GELEN MÜZİK
“Ters istikametten gelen/ Bıçkın başkanım/Ağlamazsan bir çift kelamım var/Hep sen istedin/Ben de dinledim/Artık benim de vaktim var//Gitmedim işte/Delirmedim de/Anlatan benim/Seni ve her şeyi/Belki hiç bir şey/bu biçimde güç olmazdı/Biraz daha memnun olsaydın (…)
Yalnızca müzik istiyoruz biz de… Yürekten gelsin kâfi.
DİLİMİ EZEMEZSİN
Çabucak sonraki gün, eski bir müziği yüzünden gerisinden sertçe itilen Sezen Aksu belirdi sahnede. Pek çoğumuz onu ve gönlümüzün telini titreten birbirinden hoş müziklerini fazlacatan unutmuştuk. Unutkan olduğumuzdan değil. Unutmak istediğimizden…
Ancak bu sefer o bile o denli şeyler söylemiş oldu ki, bir anda 35 lisana çevrildi kelamları:
Sen beni üzemezsin/esasen epeyce üzgünüm (…) Ben avım sen avcı/Vur bakalım/Sen beni sezemezsin/Dilimi ezemezsin/Nereye baksam acı(…) Kim yolcu kim hancı/Dur bakalım…/Beni öldüremezsin/Sesim, sazım, kelamım var benim/Ben derken ben herkesim.
Meydan okuyan kelamlar ayağa kalkınca, ortalık geri hareketlerle yatışır üzere oldu ve “Kim yolcu, kim hancı dur bakalım” diyen Sezen Aksu’nun lisanı koparılmaktan kurtuldu…
Günlük yaşantılarımızı cehenneme çeviren olaylarla içimiz karardıkça sonucurken bir daha Mega Star Tarkan verdi büyük haberi: Geççek.
DÜŞ ARTIK YAKAMIZDAN
Geççek geççek elbette bu da geççek/Gör bak umudun gününü gün etçek
/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler fazlaca yakın inan/Gitçek gitçek geldiği üzere gitçek/Her şeyin sonu var bu zahmet de bitçek/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler epeyce yakın inan/ Çok uzattın vallahi bıktık/Bi durmadın vermedin ki aman/Hadi kâfi artık kötü bunaldık/Düş babam artık düş yakamızdan/Geççek geççek elbette bu da geççek/Gör bak umudun gününü gün etçek/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler hayli yakın inan
Geçmesini istediğimiz, sabırla beklediğimiz hayli şey var. Tarkan’ın “aslında ne demek istediği” tartışıladursun, sanatkarların yarattığı bütün bu çalkalanmanın umut vermediğini, kalbin ritmini artırırken beyne kan pompalamadığını kim söyleyebilir? Tam da budur sanatkardan beklenen. Kalbe ve akla varlığını hatırlatmak… En büyülü yollardan.
“Sesi, sazı, sözü” olanlar bir defa ışıklı yollara çıkmayagörsün, bir bakmışsınız, yüz binler bir tek ağızdan söylüyor o kelamları.
Atatürk bunu da söylemişti, tıpkı vakitte ta ne vakit: “Alnında ışığı birinci hissedendir sanatçı.”
ALINLARDAKİ IŞIK
Tarkan’ın, Mor ve Ötesi’nin ve bu kapkara günlerde yüreklerinden cümle kuran öteki sanatkarların müziklerini, tiyatrolarını, şiirlerini, fotoğraflarını, heykellerini, sinemalarını gözleri kapatıp hissetmeli…
Alınlarındaki o ışık ısıtıyor değil mi? Kalbin ritmi artıp beyne kan pompalanıyor mu?
Tamam bu biçimde,
geçecek.
Okumaya devam et...
Her sözü gerçek, kibarca söz edilmiş, lakin rastgele bir demokratik ülkede pek de dikkat çekmeyecek haklı reaksiyon toplumsal medyada elden ele dolaştı günlerce.
Hepimizi boğan baskı ve yokluk sürecine karşı hiç şayet olmazsa sanatın/sanatçının yükselen sesini duymaya gereksinimimiz varmış. Tarkan’ın birilerini kızdırmak değerine baba yüreğinden kopan yavuz sesi, en az müzikleri kadar uygun geldi ruhumuza. Sevindik.
Tıpkı günlerde Mor ve Ötesi, “Sirenler” isimli, 10 yıl ortadan daha sonra çıkan birinci albümünün lansmanına hazırlanıyormuş oysaki.
SIKINTI YILLAR GEÇTİ ARTIK
/Düşman/Tüm bildiklerin bunlar/Bunlar/Kim sana layık ruhlar?/Gülmek /Yasak mı/Senin ülkende?/Nefes almak kolay mı/Hazinende? (…)
/Zor seneler/Geçti artık/Geçti artık/anladık anladık/Sevemezdin anladık (…)
“Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir” diyen eşsiz bir başkana sonsuz hayranlıkla, iktidarın hukuksuz, antidemokratik, baskıcı tepkilerine/icraatlarına boyun eğmek içinde sıkışıp kalmış birkaç jenerasyon, nefesimizi tutup dinledik o gün Mor ve Ötesi’ni… Neler neler diyordu o denli Mor ve Ötesi…
YÜREKTEN GELEN MÜZİK
“Ters istikametten gelen/ Bıçkın başkanım/Ağlamazsan bir çift kelamım var/Hep sen istedin/Ben de dinledim/Artık benim de vaktim var//Gitmedim işte/Delirmedim de/Anlatan benim/Seni ve her şeyi/Belki hiç bir şey/bu biçimde güç olmazdı/Biraz daha memnun olsaydın (…)
Yalnızca müzik istiyoruz biz de… Yürekten gelsin kâfi.
DİLİMİ EZEMEZSİN
Çabucak sonraki gün, eski bir müziği yüzünden gerisinden sertçe itilen Sezen Aksu belirdi sahnede. Pek çoğumuz onu ve gönlümüzün telini titreten birbirinden hoş müziklerini fazlacatan unutmuştuk. Unutkan olduğumuzdan değil. Unutmak istediğimizden…
Ancak bu sefer o bile o denli şeyler söylemiş oldu ki, bir anda 35 lisana çevrildi kelamları:
Sen beni üzemezsin/esasen epeyce üzgünüm (…) Ben avım sen avcı/Vur bakalım/Sen beni sezemezsin/Dilimi ezemezsin/Nereye baksam acı(…) Kim yolcu kim hancı/Dur bakalım…/Beni öldüremezsin/Sesim, sazım, kelamım var benim/Ben derken ben herkesim.
Meydan okuyan kelamlar ayağa kalkınca, ortalık geri hareketlerle yatışır üzere oldu ve “Kim yolcu, kim hancı dur bakalım” diyen Sezen Aksu’nun lisanı koparılmaktan kurtuldu…
Günlük yaşantılarımızı cehenneme çeviren olaylarla içimiz karardıkça sonucurken bir daha Mega Star Tarkan verdi büyük haberi: Geççek.
DÜŞ ARTIK YAKAMIZDAN
Geççek geççek elbette bu da geççek/Gör bak umudun gününü gün etçek
/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler fazlaca yakın inan/Gitçek gitçek geldiği üzere gitçek/Her şeyin sonu var bu zahmet de bitçek/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler epeyce yakın inan/ Çok uzattın vallahi bıktık/Bi durmadın vermedin ki aman/Hadi kâfi artık kötü bunaldık/Düş babam artık düş yakamızdan/Geççek geççek elbette bu da geççek/Gör bak umudun gününü gün etçek/Oh oh zilleri takıp oynıycaz bu biçimde/O çiçekten günler hayli yakın inan
Geçmesini istediğimiz, sabırla beklediğimiz hayli şey var. Tarkan’ın “aslında ne demek istediği” tartışıladursun, sanatkarların yarattığı bütün bu çalkalanmanın umut vermediğini, kalbin ritmini artırırken beyne kan pompalamadığını kim söyleyebilir? Tam da budur sanatkardan beklenen. Kalbe ve akla varlığını hatırlatmak… En büyülü yollardan.
“Sesi, sazı, sözü” olanlar bir defa ışıklı yollara çıkmayagörsün, bir bakmışsınız, yüz binler bir tek ağızdan söylüyor o kelamları.
Atatürk bunu da söylemişti, tıpkı vakitte ta ne vakit: “Alnında ışığı birinci hissedendir sanatçı.”
ALINLARDAKİ IŞIK
Tarkan’ın, Mor ve Ötesi’nin ve bu kapkara günlerde yüreklerinden cümle kuran öteki sanatkarların müziklerini, tiyatrolarını, şiirlerini, fotoğraflarını, heykellerini, sinemalarını gözleri kapatıp hissetmeli…
Alınlarındaki o ışık ısıtıyor değil mi? Kalbin ritmi artıp beyne kan pompalanıyor mu?
Tamam bu biçimde,
geçecek.
Okumaya devam et...