celikci
Yeni Üye
“Kadın haklarından ırkçılığa, hâlâ bu problemleri konuşuyorsak dünyayı daha güzel bir yer yapmak konusundaki maharetimizi sorgulamalıyız” diyor Anamaria Marinca. 69. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nin milletlerarası iştirakçileri da epey seçkindi.
Yarışma heyetindeki Romanyalı oyuncuyla sohbet dünya sıkıntılarına da uzandı. Altın Palmiyeli “4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün”den yeni sineması “Yalnız Olmayacaksın”a, sinemaların dünyayı nasıl gördüğüne ve tarihin nasıl arsızca yeniden ettiğini sorguladık.
“Jürilik yapmanın en şahane yanı sinema izlemek ve farklı dünya sinemalarını tanımak. Burada da şahane bir seçki vardı, en iyiyi seçmek sıkıntı oldu” diyor Romanyalı oyuncu Anamaria Marica. Portakal ağaçlarının gölgesindeki bir terastayız, nazaranvini yapmış olmanın huzuru ortasında. 69. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nin Memleketler arası Müsabaka heyetinde yer alan oyuncu için özgür ve yüreğe derinden dokunan sinemalar kıymetli, “Ayrıca her sinema politik olmak zorunda değil lakin insanlık açmazlarını anlatmak da olaylara bir karşı duruştur” diyor. Bizden sinemacı diye sorulunca Nuri Bilge Ceylan’ı ve onun sinemalarına olan hayranlığını örnek veriyor. Ortalarında Jean Marc Barr’ın da yer aldığı heyet “Erkek baskısından dine, bir epeyce mevzuyu ustalıkla ele aldığı ve izleyiciye hazır karşılıklar vermek yerine düşünmeye ve anlamaya davet ettiği” sebebi öne sürülerek en âlâ sinema mükafatını Martin Boulocq’un endişe çeşidindeki “Ziyaretçiler”ine verdi. Marinca cinsin hiç yabancısı değil. Bu yıl Sundance’de baştacı edilen “Yalnız Olmayacaksın!” (You Won’t be Alone) isimli sinemayla Noomi Rapace ile başrolü paylaşıyor: “Ben kaygı değil peri masalı diyorum, cadılar üzerinden hanımın bastırılışı ve ‘diğerine’ olan baskıyı anlatıyoruz. esasen çocuk masalları da çok korkutucudur malum” diyor.
Anamaria Marinca, Romanyalı lakin Londra’da yaşayan, memleketler arası projelerde yer alan başarılı bir oyuncu. “Sex Traffic”deki (2004) rolüyle, çabucak hemen 22 yaşındayken İngiltere’nin itibarlı mükafatı Bafta’yı kazanmıştı. Sanatçı bir ailenin keman çalan yetenekli çocuğu olarak 17 yaşında oyuncu olmaya karar vermesi herkesi şaşırtsa da Londra’da sinemaya girmesine takviye olmuşlar.
Projelerini seçerken ileti tasası yok olağan olarak lakin sıkıntı ettiği sıkıntıları anlatan senaryolara yakın duruyor. Mülteci sıkıntısına parmak basan “Look, Stranger” (2010) isimli sinemasıyla gurur duyuyor ve bağımsız üretimlerin dağıtım sıkıntıları niçiniyle gereğince seyirciye ulaşamamasına üzülüyor. Cristian Mungiu’nun Çavuşevsku periyodundaki kürtaj yasağını mevzu ettiği “4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün” sinemasında yaşananların bir daha gündem olmasını korkutucu buluyor: “ABD’deki ve birtakım ülkelerdeki geriye dönüş, kazanılmış haklarımızın elimizden alınmaya çalışılması dehşetli. Bayan haklarından ırkçılığa, günümüzde hâlâ bu problemleri konuşuyorsak dünyayı daha güzel bir yer yapmak konusundaki başarısızlığımız ortada. İklim değişikliğinden yanı başımızdaki savaşa kadar, her şey inanılmaz yıkıcı”.
“İnsanlık pahalarını her gün bir daha inşa etmek gerekiyor. hiç bir şeyi garantiye alamayız. Ukrayna’daki savaş ve çok bilgi bombardımanı başımızı karıştırıyor. Nükleer savaş çıkmaz diyorlar fakat insanlık Hiroşimayı yaşadı. 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra Avrupa’nın orta yerinde Saraybosna trajedisi yaşandı. Ailem Moldavya hududunda yaşıyor ve bu savaşta benim de bir modülüm orada. Yani gelecekle ilgili telaşlarım fazlaca.”
Okumaya devam et...
Yarışma heyetindeki Romanyalı oyuncuyla sohbet dünya sıkıntılarına da uzandı. Altın Palmiyeli “4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün”den yeni sineması “Yalnız Olmayacaksın”a, sinemaların dünyayı nasıl gördüğüne ve tarihin nasıl arsızca yeniden ettiğini sorguladık.
“Jürilik yapmanın en şahane yanı sinema izlemek ve farklı dünya sinemalarını tanımak. Burada da şahane bir seçki vardı, en iyiyi seçmek sıkıntı oldu” diyor Romanyalı oyuncu Anamaria Marica. Portakal ağaçlarının gölgesindeki bir terastayız, nazaranvini yapmış olmanın huzuru ortasında. 69. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nin Memleketler arası Müsabaka heyetinde yer alan oyuncu için özgür ve yüreğe derinden dokunan sinemalar kıymetli, “Ayrıca her sinema politik olmak zorunda değil lakin insanlık açmazlarını anlatmak da olaylara bir karşı duruştur” diyor. Bizden sinemacı diye sorulunca Nuri Bilge Ceylan’ı ve onun sinemalarına olan hayranlığını örnek veriyor. Ortalarında Jean Marc Barr’ın da yer aldığı heyet “Erkek baskısından dine, bir epeyce mevzuyu ustalıkla ele aldığı ve izleyiciye hazır karşılıklar vermek yerine düşünmeye ve anlamaya davet ettiği” sebebi öne sürülerek en âlâ sinema mükafatını Martin Boulocq’un endişe çeşidindeki “Ziyaretçiler”ine verdi. Marinca cinsin hiç yabancısı değil. Bu yıl Sundance’de baştacı edilen “Yalnız Olmayacaksın!” (You Won’t be Alone) isimli sinemayla Noomi Rapace ile başrolü paylaşıyor: “Ben kaygı değil peri masalı diyorum, cadılar üzerinden hanımın bastırılışı ve ‘diğerine’ olan baskıyı anlatıyoruz. esasen çocuk masalları da çok korkutucudur malum” diyor.
Anamaria Marinca, Romanyalı lakin Londra’da yaşayan, memleketler arası projelerde yer alan başarılı bir oyuncu. “Sex Traffic”deki (2004) rolüyle, çabucak hemen 22 yaşındayken İngiltere’nin itibarlı mükafatı Bafta’yı kazanmıştı. Sanatçı bir ailenin keman çalan yetenekli çocuğu olarak 17 yaşında oyuncu olmaya karar vermesi herkesi şaşırtsa da Londra’da sinemaya girmesine takviye olmuşlar.
Projelerini seçerken ileti tasası yok olağan olarak lakin sıkıntı ettiği sıkıntıları anlatan senaryolara yakın duruyor. Mülteci sıkıntısına parmak basan “Look, Stranger” (2010) isimli sinemasıyla gurur duyuyor ve bağımsız üretimlerin dağıtım sıkıntıları niçiniyle gereğince seyirciye ulaşamamasına üzülüyor. Cristian Mungiu’nun Çavuşevsku periyodundaki kürtaj yasağını mevzu ettiği “4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün” sinemasında yaşananların bir daha gündem olmasını korkutucu buluyor: “ABD’deki ve birtakım ülkelerdeki geriye dönüş, kazanılmış haklarımızın elimizden alınmaya çalışılması dehşetli. Bayan haklarından ırkçılığa, günümüzde hâlâ bu problemleri konuşuyorsak dünyayı daha güzel bir yer yapmak konusundaki başarısızlığımız ortada. İklim değişikliğinden yanı başımızdaki savaşa kadar, her şey inanılmaz yıkıcı”.
“İnsanlık pahalarını her gün bir daha inşa etmek gerekiyor. hiç bir şeyi garantiye alamayız. Ukrayna’daki savaş ve çok bilgi bombardımanı başımızı karıştırıyor. Nükleer savaş çıkmaz diyorlar fakat insanlık Hiroşimayı yaşadı. 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra Avrupa’nın orta yerinde Saraybosna trajedisi yaşandı. Ailem Moldavya hududunda yaşıyor ve bu savaşta benim de bir modülüm orada. Yani gelecekle ilgili telaşlarım fazlaca.”
Okumaya devam et...