Kasabada değişen yok: Kurak Günler

celikci

Yeni Üye
Başta müziği sardı sarmaladı beni, daha sonra kamera ve imajlar. Sinema tokat üzere bir obruk imajıyla başlıyor, daha sonra kasabanın ortasında silah sıkarak sürek avı yapan avcılar ve kanlar ortasında sürüklenen bir yaban domuzu! İspanyol sinemaları atmosferi. Kasabaya dair sevmediğimiz ne var ise sinemada. Berbat niyetli belediye lideri; onun daha da makûs niyetli oğlu, yeni atanan genç ve yeterli niyetli savcıyı kafakola almaya çalışmalar.

Cinsel açlık. İstismar, şiddet. Lokal gazetecinin karşılaştığı baskı, meskendeki fareler, ya hâkim hanım? Güzel mi, berbat mü? Her şey bir sis perdesi altında, bir tekinsizlik durumu. Genç, tecrübesiz ve güzel savcı, birinci nazaranvinde kasabanın asıl avı! Ve birinci kusurunu liderin avcı oğluyla boğma rakı muhabbetine katılarak yapar. O gece neler olur? Kimin sonu olur? Toprağın çökmesi ve açılan obrukların konutları yutması üzere savcının ayağının altında da obruklar açılmakta ve onu yutmaya hazırlanmaktadır! Sinemanın sonunda direktör finale karar vermeyi bize bırakıyor.

“Ama bitmedi ki” hissiyle çakılıp kaldım koltukta. Son periyotların en başarılı, övgü ve mükafatlarını takım olarak en çok hak eden, Türk sinemasının yüz akı bir sineması olmuş, Yılanların Öcü üzere Susuz Yaz üzere, bir kasaba gerçeği. Değişen hiç mi bir şey olmaz?

Okumaya devam et...