celikci
Yeni Üye
Yeni yılla birlikte kültür sanat aktiflikleri daha da ağırlaşarak sürüyor. Bunlar içinde en dikkat çekenlerden biri Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası’nın (BİFO) “Yeni Yıl Konseri”.
Zorlu PSM Turkcell Sahnesi’nde bu akşam saat 20.00’de başlayacak konserde BİFO’yu Suisse Romande Orkestrası, Danimarka Kraliyet Balesi, İngiliz Ulusal Operası, New York Kent Balesi üzere esaslı kurum ve orkestralarla konserler veren Carolyn Kuan yönetecek. Orkestra, trompet sanatkarı Romain Leleu’ya eşlik edecek. Başarılı şef Carolyn Kuan ile konuştuk.
– Hartford Symphony Orchestra’nın birinci bayan ve birinci Asyalı orkestra şefisiniz, bu birinciler orkestranız için ne kadar kıymetliydi, neleri değiştirdiniz?
Hocalarımdan biri bir kezinde “Carolyn, senin üç handikapın var. Bayansın, Asyalısın ve gençsin” demişti. Verdiğim yanıtı hatırlıyorum: “Güzel, en azından bunlardan biri değişecek.” Sonsuza kadar genç kalmayacağım. Kusursuz bir müzisyen ve orkestra şefi olmaya odaklanıyorum. Bunun ötesinde değiştirebileceğim fazlaca fazla şey yok. Hartford Senfoni Orkestrası’nda, “Çeşitlilik”, “Eşitlik” ve “Kapsayıcılık” yoluyla dünyayı düzgünleştirme hareketinin bir kesimiyiz.
“GURUR DUYARDI…”
– ABD’de yaşamaya başlayan 14 yaşındaki halinizin aklından neler geçiyordu? O haliniz bugünlerinizi görse neler hissederdi?
Benim Asya’daki ortaokulum ve ABD’deki lisem birkaç yıllığına kardeş okullardı. Ben de bir yaz yurtdışını ziyaret etmek ve okumak için seçildim. Okulun birinci günü öğretmen, “Soru sormaktan çekinme” demişti. ABD’de söylenecek epey olağan ve tipik bir şey lakin ben büyürkenki “sessiz ol ve öğretmeni dinle” usulünden büsbütün farklı. bu biçimde 13 yaşındaydım ve aslına bakarsan çok asiydim. Soru sorabilmenin öğrenmek istediğim şey olduğunu biliyordum. Kabul edildiğimde yalnız başıma ABD’ye geleceğim için heyecanlıydım. Şayet konutumda kalsaydım asla orkestra şefi olamayabilirdim.
14 yaşındaki halimin benimle gurur duyacağını hayal ediyorum. Lakin bana daha fazla risk almamı ve maceraya atılmamı söylerdi!
“ORTAK TARAFIMIZ FAZLA”
– İstanbul’da nasıl bir konser olacak?
Dünya epey farklı bir yer şu anda. Konserin sevinç, umut ve bir ortaya gelme gecesi olmasını istedik. “Olympic Fanfare” ile açılış yaptıktan daha sonra seyircilerin favorileri olan “İtalyan kapriçyosu”, “Paris’te Bir Amerikalı”, “Capriccio Espagnol”, “Köçekçe” ve ayrıyeten Norveç, Çin, Meksika ve daha fazla ülkeye müzikal ziyaretler yapacağız. Ben her vakit insanların öteki kültürleri öğrenmek için daha fazla vakit ayırırlarsa, farklılarımızdan epeyce ortak tarafımız olduğuna inandım.
– Türk seyircisine ve güç günler geçiren LGBT+ topluluğuna bir bildiriniz var mı?
Müzik benim vaham. Meditasyon üzere, vakti askıya alıyor ve bana güç, güç ve umut veriyor. Ayrıyeten bana yalnız olmadığımı ve müzik aracılığıyla dünyanın dört bir yanında, geçmişten ve gelecekten ve şimdiden milyonlarca beşerle temaslı olduğumu hatırlatıyor. LGBTQ+ topluluğunun bir üyesi olmaktan gurur duyuyorum ve Türk izleyicileri ve toplulukları hakkında daha fazla şey öğrenmeyi sabırsızlıkla bekliyorum.
Okumaya devam et...
Zorlu PSM Turkcell Sahnesi’nde bu akşam saat 20.00’de başlayacak konserde BİFO’yu Suisse Romande Orkestrası, Danimarka Kraliyet Balesi, İngiliz Ulusal Operası, New York Kent Balesi üzere esaslı kurum ve orkestralarla konserler veren Carolyn Kuan yönetecek. Orkestra, trompet sanatkarı Romain Leleu’ya eşlik edecek. Başarılı şef Carolyn Kuan ile konuştuk.
– Hartford Symphony Orchestra’nın birinci bayan ve birinci Asyalı orkestra şefisiniz, bu birinciler orkestranız için ne kadar kıymetliydi, neleri değiştirdiniz?
Hocalarımdan biri bir kezinde “Carolyn, senin üç handikapın var. Bayansın, Asyalısın ve gençsin” demişti. Verdiğim yanıtı hatırlıyorum: “Güzel, en azından bunlardan biri değişecek.” Sonsuza kadar genç kalmayacağım. Kusursuz bir müzisyen ve orkestra şefi olmaya odaklanıyorum. Bunun ötesinde değiştirebileceğim fazlaca fazla şey yok. Hartford Senfoni Orkestrası’nda, “Çeşitlilik”, “Eşitlik” ve “Kapsayıcılık” yoluyla dünyayı düzgünleştirme hareketinin bir kesimiyiz.
“GURUR DUYARDI…”
– ABD’de yaşamaya başlayan 14 yaşındaki halinizin aklından neler geçiyordu? O haliniz bugünlerinizi görse neler hissederdi?
Benim Asya’daki ortaokulum ve ABD’deki lisem birkaç yıllığına kardeş okullardı. Ben de bir yaz yurtdışını ziyaret etmek ve okumak için seçildim. Okulun birinci günü öğretmen, “Soru sormaktan çekinme” demişti. ABD’de söylenecek epey olağan ve tipik bir şey lakin ben büyürkenki “sessiz ol ve öğretmeni dinle” usulünden büsbütün farklı. bu biçimde 13 yaşındaydım ve aslına bakarsan çok asiydim. Soru sorabilmenin öğrenmek istediğim şey olduğunu biliyordum. Kabul edildiğimde yalnız başıma ABD’ye geleceğim için heyecanlıydım. Şayet konutumda kalsaydım asla orkestra şefi olamayabilirdim.
14 yaşındaki halimin benimle gurur duyacağını hayal ediyorum. Lakin bana daha fazla risk almamı ve maceraya atılmamı söylerdi!
“ORTAK TARAFIMIZ FAZLA”
– İstanbul’da nasıl bir konser olacak?
Dünya epey farklı bir yer şu anda. Konserin sevinç, umut ve bir ortaya gelme gecesi olmasını istedik. “Olympic Fanfare” ile açılış yaptıktan daha sonra seyircilerin favorileri olan “İtalyan kapriçyosu”, “Paris’te Bir Amerikalı”, “Capriccio Espagnol”, “Köçekçe” ve ayrıyeten Norveç, Çin, Meksika ve daha fazla ülkeye müzikal ziyaretler yapacağız. Ben her vakit insanların öteki kültürleri öğrenmek için daha fazla vakit ayırırlarsa, farklılarımızdan epeyce ortak tarafımız olduğuna inandım.
– Türk seyircisine ve güç günler geçiren LGBT+ topluluğuna bir bildiriniz var mı?
Müzik benim vaham. Meditasyon üzere, vakti askıya alıyor ve bana güç, güç ve umut veriyor. Ayrıyeten bana yalnız olmadığımı ve müzik aracılığıyla dünyanın dört bir yanında, geçmişten ve gelecekten ve şimdiden milyonlarca beşerle temaslı olduğumu hatırlatıyor. LGBTQ+ topluluğunun bir üyesi olmaktan gurur duyuyorum ve Türk izleyicileri ve toplulukları hakkında daha fazla şey öğrenmeyi sabırsızlıkla bekliyorum.
Okumaya devam et...