celikci
Yeni Üye
Atatürk Kültür Merkezi’nde tiyatro salonundayız. Daha evvel kaç defa seyrettiğimi hatırlamadığım “Profesyonel” isimli oyunu bir daha seyretmeye geldik.
Perde daktilo sesi ile açılıyor. Dekor, bir çalışma odası, ofis. Masada daktilonun tuşlarına vuran, Teodor Teya Kray. Oyunun daha sonraki sahnesinde ismini Teo olarak duyacağımız kırk yaşlarında bir yayın konutunun genel yayın direktörü, bir sekreter ve bir kapalı polisin sürprizlerle dolu soluk soluğa seyrettiğimiz öyküsü, aslında bir hesaplaşma. İki adamın 20 yıllık hesaplaşması ve kendi iç dünyalarına olan seyahat. Ailelerine, gençliklerine, çocuklarına ve geçmişlerine duydukları hasret, biz seyirceleri güldürürken bir anda duydulandırıyor. Teo karakterini canladıran Uzman Dikinciler’in başarılı his geçişleri; oyunda dikkat çekiyor.
Bâtın polis Luka Laban’ı ise oyunculuğuna hayran olduğum Bülent Emin Fayda canladırıyor. Fayda, sahnede devleşen oyunculardan.
Işıl Kasapoğlu’nun yönettiği oyun yaklaşık 12 dönemdir sahnede. İstanbul Devlet Tiyatrosu’nun uzun soluklu oyunu “Profesyonel” Sırp müellif Duşan Kovaçevic’in romanından sahneye taşındı. Kovacevic’in 1990 yılında yazdığı oyununu 2002 yılında sinemaya de çekti.
Yugoslavya’daki büyük dönüşümdilk evvelki ve daha sonraki toplumsal, politik hayatı bir entelektüelin hayat hikayesi ortasında, kara güldürü çeşidinde ve ironik bir üslupla seyrediyoruz. Oyunun başlarında seyirci ile diyalog halinde olan Teo, sahneye Luka’nın dahil olmasıyla kendi içine, kıssasına dönüyor.
Oyunda başrolde olan iki karakter Teo ve Luka’nın geçmişte ve bugünde ortasında bulundukları politik sorgulamaları, daha sonra ise aslında epey yakın dost olduklarını görüyoruz. Kendisini uzun yıllar takip eden her şeyini fazlaca güzel bilen hatta pek fazlaca kere ömrünü kurtaran Luka’nın kendisini Teo’ya tanıtma hikayesi. Bu hikaye ortasında ise Teo’yu, Teo’ya anlatan, Luka’nın kendi hasretleri ve hesaplaşmaları. her insanın kendinde bir şeyler bulacağı, gülerken düşündüren bir kara güldürü.
Pandemidilk evvel iki perde sahnelenen oyun, artık tek perde oynanıyor.
Işıl Kasapoğlu’nun sahneye koyduğu oyunların hepsi birbirinden başarılı. Dekor tasarım, müzik, kıssanın bütünlüğü ve oyunun ritmini hayli güzel yakalayan direktör, hayli güzel bir reji ve başarılı oyunculuklarla; “Profesyonel” daha uzun müddet sahneleneceğe benziyor.
Okumaya devam et...
Perde daktilo sesi ile açılıyor. Dekor, bir çalışma odası, ofis. Masada daktilonun tuşlarına vuran, Teodor Teya Kray. Oyunun daha sonraki sahnesinde ismini Teo olarak duyacağımız kırk yaşlarında bir yayın konutunun genel yayın direktörü, bir sekreter ve bir kapalı polisin sürprizlerle dolu soluk soluğa seyrettiğimiz öyküsü, aslında bir hesaplaşma. İki adamın 20 yıllık hesaplaşması ve kendi iç dünyalarına olan seyahat. Ailelerine, gençliklerine, çocuklarına ve geçmişlerine duydukları hasret, biz seyirceleri güldürürken bir anda duydulandırıyor. Teo karakterini canladıran Uzman Dikinciler’in başarılı his geçişleri; oyunda dikkat çekiyor.
Bâtın polis Luka Laban’ı ise oyunculuğuna hayran olduğum Bülent Emin Fayda canladırıyor. Fayda, sahnede devleşen oyunculardan.
Işıl Kasapoğlu’nun yönettiği oyun yaklaşık 12 dönemdir sahnede. İstanbul Devlet Tiyatrosu’nun uzun soluklu oyunu “Profesyonel” Sırp müellif Duşan Kovaçevic’in romanından sahneye taşındı. Kovacevic’in 1990 yılında yazdığı oyununu 2002 yılında sinemaya de çekti.
Yugoslavya’daki büyük dönüşümdilk evvelki ve daha sonraki toplumsal, politik hayatı bir entelektüelin hayat hikayesi ortasında, kara güldürü çeşidinde ve ironik bir üslupla seyrediyoruz. Oyunun başlarında seyirci ile diyalog halinde olan Teo, sahneye Luka’nın dahil olmasıyla kendi içine, kıssasına dönüyor.
Oyunda başrolde olan iki karakter Teo ve Luka’nın geçmişte ve bugünde ortasında bulundukları politik sorgulamaları, daha sonra ise aslında epey yakın dost olduklarını görüyoruz. Kendisini uzun yıllar takip eden her şeyini fazlaca güzel bilen hatta pek fazlaca kere ömrünü kurtaran Luka’nın kendisini Teo’ya tanıtma hikayesi. Bu hikaye ortasında ise Teo’yu, Teo’ya anlatan, Luka’nın kendi hasretleri ve hesaplaşmaları. her insanın kendinde bir şeyler bulacağı, gülerken düşündüren bir kara güldürü.
Pandemidilk evvel iki perde sahnelenen oyun, artık tek perde oynanıyor.
Işıl Kasapoğlu’nun sahneye koyduğu oyunların hepsi birbirinden başarılı. Dekor tasarım, müzik, kıssanın bütünlüğü ve oyunun ritmini hayli güzel yakalayan direktör, hayli güzel bir reji ve başarılı oyunculuklarla; “Profesyonel” daha uzun müddet sahneleneceğe benziyor.
Okumaya devam et...