celikci
Yeni Üye
Metamorfoz başıklı standında yeni sanatçı Bedri Baykam, daima değişim, gelişim, nostalji, arayış kavramları içinde gidiyor, geliyor. Bir bakıyorsunuz birebir tuvalde birbirlerinin gözlerinin içine bakan kırk yıl evvelki ve şimdiki Bedri Baykam, bir bakıyorsunuz öbür tuvalde kırk yıl evvel kullandığı yağlıboya ile fotoğraf yan yana ya da tuvali üstten aşağı kesen akrilik leke. Daima değişiyor, metamorfoza uğruyor. Sanatçı; “ben daima kendi ortasında gidip gelen bir yaramaz çocuk gibiyim” diyor.
(Bedri Baykam – Talih Rancune 4D)
YENİ VE ESKİ
Baykal, sergiyi hem birbirlerinden farklı evvelki serilerini bir ortaya getirerek birebir vakitte yeni işlerini ekleyerek düzenlemiş. O yüzden sergiyi “Kayıp Eşyalar Atölyesi”, “Beat Nesli Grafittileri”, kendisinin lentiküler diye isimlendirdiği “4D” ve “Hâlâ Islak” başlıkları altında toplamış.
“Kayıp Eşyalar Atölyesi”nde sanatkarın anlatımıyla atölyesinde bir köşeye atılmış fotoğraflar, kumaşlar, eski defterler, buluntu eşyalar Baykam’a sıkıntı yanmış; ‘Biz ne olacağız, bizi de sanata karıştır, bizi de ölümsüz yap” diye baş kaldırmış”. Baykam da onlarla bir seri iş üretmiş. “Beat Nesli Grafittileri” serisinde 50’li 60’lı senelerda New York’ta bir ortaya gelen şair ve muharrirlerin kitaplarından etkilenen işler var. Bedri Baykam ABD’de, California Arts and Crafts’da okurken bu müelliflerden biri de onun hocasıymış. “4D” başlığındaki tuvallerde lens sayesinde yapılmış, katmanlı, üst üste bindirilmiş imajlar yansıyor. İki yıldır üzerinde çalıştığı soyut seriler ise “Hâlâ Islak” ismiyle sergileniyor, bunlara pandemi eserleri diyebiliriz. Sanatçı “Hâlâ Islak” serisi için “Boya benim 63 yıldır can yoldaşım, damarlarımdaki kan üzeredir. Kolajı sokmadan, fotoğrafı sokmadan, anılarımla buluşturarak soyut fotoğraflar yaptım son periyotta. Burada da metamorfoz, kullandığım medyumlarda. Yani yağlıboya, suluboya, mürekkep, akrilik üzere çeşitli aracılarla ulaştığım varlıklı doku ve yüzeyle oldu” diyor.
(Bedri Baykam – Nevermind)
“Kendimi durduramadığım bir halde kendi sanat serüvenimin ortasında bir labirentte dolaşır üzere çeşitli kapıları açıp girip çıkıyorum ve bu izenimlerimi sizlerle paylaşıyorum. Daima değişim ve dönüşüm içersindeyim. Bir bukalemun üzereyim. Lakin izleyiciler yüz metre öteden bunların benim fotoğrafım olduğunu anlar.” Sanatkarın sabırsız devinimi bir standı yeni açılmışken bir daha sonrakini de düşünmesinden belirli. “Kafamda daima bundan birkaç yıl daha sonra nazaranceğiniz işlerimin planları var. Sanat tabansız bir konu” diye de ekliyor.
‘STANDARTLARI BEN BELİRLERİM’
Ben; “En kırmızının yanına en alışılmamış parlak öteki bir renk atıyorsunuz tuvale. Soyut ve muhalif renkler, lekeler. halbuki izleyici öyküsü olan işleri sever. Baksın ve öyküyü çözsün. Anlaşılmamaktan korkmuyor musunuz?” diye soruyorum. “Korkmuyorum.” diyor. “I set the standards-standartları ben saptarım.” “Çok tezli oldu” diyorum. “I set the standards” diye yinelıyor Bedri Baykam. “40 yıl evvel bu uzunlukta büyük fotoğraflarımı gördüklerinde herkes şaşmıştı. daha sonra onların üzerine yavaş yavaş kolaj geldi, grafiti geldi. Standa katalog bastırmayı, kalabalık stant açılışlarını, fotoğraf ebatlarını, resme yazıyı ve kolajı sokmayı da ben tespit ettim. ‘I set the standards’ derken bunların hepsi yaşanmış ve delilli şeyler. 34 yayımlanmış ve 14 de üzerinde çalıştığım kitabım var. Bunları bitirmeden bu dünyadan ayrılmak istemiyorum.” 50. yayın yılını kutlayan Milliyet Sanat’ın desteklediği Bodrum meRQezart’taki stant 25 Eylül’e kadar açık.
Okumaya devam et...
(Bedri Baykam – Talih Rancune 4D)
YENİ VE ESKİ
Baykal, sergiyi hem birbirlerinden farklı evvelki serilerini bir ortaya getirerek birebir vakitte yeni işlerini ekleyerek düzenlemiş. O yüzden sergiyi “Kayıp Eşyalar Atölyesi”, “Beat Nesli Grafittileri”, kendisinin lentiküler diye isimlendirdiği “4D” ve “Hâlâ Islak” başlıkları altında toplamış.
“Kayıp Eşyalar Atölyesi”nde sanatkarın anlatımıyla atölyesinde bir köşeye atılmış fotoğraflar, kumaşlar, eski defterler, buluntu eşyalar Baykam’a sıkıntı yanmış; ‘Biz ne olacağız, bizi de sanata karıştır, bizi de ölümsüz yap” diye baş kaldırmış”. Baykam da onlarla bir seri iş üretmiş. “Beat Nesli Grafittileri” serisinde 50’li 60’lı senelerda New York’ta bir ortaya gelen şair ve muharrirlerin kitaplarından etkilenen işler var. Bedri Baykam ABD’de, California Arts and Crafts’da okurken bu müelliflerden biri de onun hocasıymış. “4D” başlığındaki tuvallerde lens sayesinde yapılmış, katmanlı, üst üste bindirilmiş imajlar yansıyor. İki yıldır üzerinde çalıştığı soyut seriler ise “Hâlâ Islak” ismiyle sergileniyor, bunlara pandemi eserleri diyebiliriz. Sanatçı “Hâlâ Islak” serisi için “Boya benim 63 yıldır can yoldaşım, damarlarımdaki kan üzeredir. Kolajı sokmadan, fotoğrafı sokmadan, anılarımla buluşturarak soyut fotoğraflar yaptım son periyotta. Burada da metamorfoz, kullandığım medyumlarda. Yani yağlıboya, suluboya, mürekkep, akrilik üzere çeşitli aracılarla ulaştığım varlıklı doku ve yüzeyle oldu” diyor.
(Bedri Baykam – Nevermind)
“Kendimi durduramadığım bir halde kendi sanat serüvenimin ortasında bir labirentte dolaşır üzere çeşitli kapıları açıp girip çıkıyorum ve bu izenimlerimi sizlerle paylaşıyorum. Daima değişim ve dönüşüm içersindeyim. Bir bukalemun üzereyim. Lakin izleyiciler yüz metre öteden bunların benim fotoğrafım olduğunu anlar.” Sanatkarın sabırsız devinimi bir standı yeni açılmışken bir daha sonrakini de düşünmesinden belirli. “Kafamda daima bundan birkaç yıl daha sonra nazaranceğiniz işlerimin planları var. Sanat tabansız bir konu” diye de ekliyor.
‘STANDARTLARI BEN BELİRLERİM’
Ben; “En kırmızının yanına en alışılmamış parlak öteki bir renk atıyorsunuz tuvale. Soyut ve muhalif renkler, lekeler. halbuki izleyici öyküsü olan işleri sever. Baksın ve öyküyü çözsün. Anlaşılmamaktan korkmuyor musunuz?” diye soruyorum. “Korkmuyorum.” diyor. “I set the standards-standartları ben saptarım.” “Çok tezli oldu” diyorum. “I set the standards” diye yinelıyor Bedri Baykam. “40 yıl evvel bu uzunlukta büyük fotoğraflarımı gördüklerinde herkes şaşmıştı. daha sonra onların üzerine yavaş yavaş kolaj geldi, grafiti geldi. Standa katalog bastırmayı, kalabalık stant açılışlarını, fotoğraf ebatlarını, resme yazıyı ve kolajı sokmayı da ben tespit ettim. ‘I set the standards’ derken bunların hepsi yaşanmış ve delilli şeyler. 34 yayımlanmış ve 14 de üzerinde çalıştığım kitabım var. Bunları bitirmeden bu dünyadan ayrılmak istemiyorum.” 50. yayın yılını kutlayan Milliyet Sanat’ın desteklediği Bodrum meRQezart’taki stant 25 Eylül’e kadar açık.
Okumaya devam et...