KimDemis
Aktif Üye
Bilmeden, Talk Show sunucusu Lanz'ın son zamanlarda ortak podcast'te tartışma ortağı Richard Precht ile tedavi ettiği ifade özgürlüğü söz konusu olduğunda, olasılıkların düzgün bir şekilde yükseldiğine neredeyse bahse girer. Konu her zamankinden daha virüel ve her iki beyefendi de bir kez daha Allensbach anketi aynı konuda soldan sağa: Almanların sadece yüzde 40'ı fikirlerini özgürce söyleyebileceklerine inanıyor.
Bir Ostler olarak, bu şaşkınlık göz önüne alındığında, gözlerinizi içeri yuvarlarsınız ve “Oh, ne?” Dilde, ancak bir Eastler olarak aynı sorulara danışmaktan mutluluk duymuyorsunuz. Yıllardır aşina olmanıza rağmen hiçbiri İfade özgürlüğü ve bu da tartışmaya katkı olabilir. Veya en azından bu koşullar altında geliştirilen sensörler. Ama hayır, 35 yıl boyunca Batı tarafından GDR'deki özgür ifade özgürlüğü ile tam olarak ne kadar mümkün olduğunu anlatmanız yeterlidir.
İfade özgürlüğü konusunda Doğu Alman yok
Ama o zaman oldukça ısınan ve elbette o akşam Doğu Almancası olmayan Bay Lanz'ın talk show'a geri döndü. Yeşil Renate Künast davet edildi, sinirbilimci ve gazeteci Maren Urner ve Ücretsiz Kelime, Dünya Editörü Ulf Poschardt ve eski Yeşil Boris Palmer için iki radikal sürücü. Bu arada, Yeşiller ile 27 yıl sonra parti çıkışının da ifade özgürlüğü ile bir ilgisi vardı.
ZDF stüdyo Haberin Detaylarıının kendisi hala “tartışma kültürü”, “iptal kültürü” ve “siyasi doğruluk” gibi uyaran kaplamalarıyla süslenmiştir, böylece herkes derhal çalışma sıcaklığına çöker ve ambalaj hala toplanır. TV yeni gelen Maren Urner'ın genç bir akademisyen olarak, özellikle üçüncü olarak katledilen diğer kişiler arasında, “İfade Özgürlüğü Söylemi aslında sadece bir dikkat dağınıklığıdır, böylece Ulf Poschardt gibi insanların ürünlerini daha iyi satabilmesi” konusunda zor zamanlar geçireceğinden şüpheleniliyor.
Çok kaba, çok iyi. Ne yazık ki, katkılarınız özellikle akşam boyunca artmayacaktır. Urner, endişe verici Allensbach çalışmasını, çoğunlukla sol yeşil kamptan, daha önce sorunun birçok uzlaştırıcısı olduğu için, gerçeklerle ilgili değil, “duygularla ilgili olduğu” bir şey olarak devalüe edecektir. Bu, anlaşılmaz kalan ve bir konu bir talk -show'u eğlendiriyorsa, varoluşsal bir yasanın edinildiğini fark edemeyen akademik açılı trenlerle sonuçlanacaktır.
Ve Boris Palmer Maren-Inner tezlerine reddedilirken, daha fazla “farklı görüşlere kıyasla yaratılmış bir baskı iklimi” görüyor ve “bazılarının her şeyi mümkün kıldığı ve söylediklerine daha fazla erişim kazanmak istediği” iki kamp yapıyor. Tüketici korumasının yeşillikleri ve eski bakan Künast, sağcı aşırılık yanlılarını, ağ ve psikolojik olarak yakalanan teknoloji milyarderlerinin, özellikle nette acımasızlaşma ve hakaret nedeni olarak eserlerde milyarderleri görüyor.
Yakında kimin hakarete dayanmak zorunda kaldığı, kimin dava açtığı ve ne sıklıkta (Strack-Zimmermann 2000 kez, Baerbock 500 kez, Habeck 800 kez, Boris Palmer 200 kez ve Angela Merkel asla) ve Ulf Poschardt, İfade Özgürlüğüne sahip olduğum için sahte faeser memesi için yedi ayı kabul eder.
Konunun çok fazla ipi açıldı
Bu aynı zamanda beklenmedik ittifaklara ve sıkışmış siperlerde beklenmedik çelişkilere yol açar, çünkü Boris Palmer da ULF Poschardt ile çelişmektedir – her ikisi de Hehrer Eintracht'ta. Bir zamanlar Sol “Legoland Dövme Radikalleri ve Rancid, Genç Anne Beimer” olarak tanımladığı World TV'de Heidi Reichinnek'e karşı öfkesine bir zamanlar. Bununla birlikte, konuyu kesinlikle sokaktaki diğerlerinden daha fazla tartışan bu ikisidir, burada her zaman “cesaretlerinin” ifade özgürlüğü için ayağa kalkmaları için teşekkür ederler. Ve eğer birisine sadece demokratik temel haklarını kullanan cesaretleri için teşekkür ediyorsanız, o zaman hiçbir şekilde her şey demokrasinin en yüksek varlığı için en iyisini ifade etmez.
Ne yazık ki, sevkiyat çok fazla iplikle boğuldu, ancak bu, çok uzun olmayan, çok uzun süredir bağlı olmayan konudan asılan ifade özgürlüğüne bağlanıyor. On yıl önce, Corona ve Ukrayna Savaşı'nda mülteci akışları için sınır açarken, zaman açısından daha derinlemesine başlamalı ve daha derinlemesine geçmelidir. Anayasal olan, giderek daha fazla aşınmış olan tüm istasyonlar.
Böylece tur büyülenmiş ve dönüşümlü olarak JD Vance'in Almanya'daki konuşması, Robert Habeck için “zayıf kafa” hakaret, Sylt ve Trump'ın sözlü başarısızlıklarında büyür. Poschardt ve Urner arasındaki çatışmalarda özellikle uyanık olursunuz, çünkü ikiniz arasındaki hick-hack, ifade özgürlüğü konusunda birbirinizden ne kadar konuşabileceğiniz için en iyi referanstır. Sol, önce kısıtlamaya başlama hakkını suçlar – ya da tam tersi. Garip bir şekilde, nüfus arasındaki ifade özgürlüğü, sadece sol -yeşil bir ortam Merkel'in “biz biz” ü ırkçı ve radikal bir hak olarak yöneten her eleştirisini şeytanlaştırmaya başladığında konu haline geldi. Ne yazık ki, Palmer ve Poschardt haklı.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yaz! letter@Haberler
Bir Ostler olarak, bu şaşkınlık göz önüne alındığında, gözlerinizi içeri yuvarlarsınız ve “Oh, ne?” Dilde, ancak bir Eastler olarak aynı sorulara danışmaktan mutluluk duymuyorsunuz. Yıllardır aşina olmanıza rağmen hiçbiri İfade özgürlüğü ve bu da tartışmaya katkı olabilir. Veya en azından bu koşullar altında geliştirilen sensörler. Ama hayır, 35 yıl boyunca Batı tarafından GDR'deki özgür ifade özgürlüğü ile tam olarak ne kadar mümkün olduğunu anlatmanız yeterlidir.
İfade özgürlüğü konusunda Doğu Alman yok
Ama o zaman oldukça ısınan ve elbette o akşam Doğu Almancası olmayan Bay Lanz'ın talk show'a geri döndü. Yeşil Renate Künast davet edildi, sinirbilimci ve gazeteci Maren Urner ve Ücretsiz Kelime, Dünya Editörü Ulf Poschardt ve eski Yeşil Boris Palmer için iki radikal sürücü. Bu arada, Yeşiller ile 27 yıl sonra parti çıkışının da ifade özgürlüğü ile bir ilgisi vardı.
ZDF stüdyo Haberin Detaylarıının kendisi hala “tartışma kültürü”, “iptal kültürü” ve “siyasi doğruluk” gibi uyaran kaplamalarıyla süslenmiştir, böylece herkes derhal çalışma sıcaklığına çöker ve ambalaj hala toplanır. TV yeni gelen Maren Urner'ın genç bir akademisyen olarak, özellikle üçüncü olarak katledilen diğer kişiler arasında, “İfade Özgürlüğü Söylemi aslında sadece bir dikkat dağınıklığıdır, böylece Ulf Poschardt gibi insanların ürünlerini daha iyi satabilmesi” konusunda zor zamanlar geçireceğinden şüpheleniliyor.
Çok kaba, çok iyi. Ne yazık ki, katkılarınız özellikle akşam boyunca artmayacaktır. Urner, endişe verici Allensbach çalışmasını, çoğunlukla sol yeşil kamptan, daha önce sorunun birçok uzlaştırıcısı olduğu için, gerçeklerle ilgili değil, “duygularla ilgili olduğu” bir şey olarak devalüe edecektir. Bu, anlaşılmaz kalan ve bir konu bir talk -show'u eğlendiriyorsa, varoluşsal bir yasanın edinildiğini fark edemeyen akademik açılı trenlerle sonuçlanacaktır.
Ve Boris Palmer Maren-Inner tezlerine reddedilirken, daha fazla “farklı görüşlere kıyasla yaratılmış bir baskı iklimi” görüyor ve “bazılarının her şeyi mümkün kıldığı ve söylediklerine daha fazla erişim kazanmak istediği” iki kamp yapıyor. Tüketici korumasının yeşillikleri ve eski bakan Künast, sağcı aşırılık yanlılarını, ağ ve psikolojik olarak yakalanan teknoloji milyarderlerinin, özellikle nette acımasızlaşma ve hakaret nedeni olarak eserlerde milyarderleri görüyor.
Yakında kimin hakarete dayanmak zorunda kaldığı, kimin dava açtığı ve ne sıklıkta (Strack-Zimmermann 2000 kez, Baerbock 500 kez, Habeck 800 kez, Boris Palmer 200 kez ve Angela Merkel asla) ve Ulf Poschardt, İfade Özgürlüğüne sahip olduğum için sahte faeser memesi için yedi ayı kabul eder.
Konunun çok fazla ipi açıldı
Bu aynı zamanda beklenmedik ittifaklara ve sıkışmış siperlerde beklenmedik çelişkilere yol açar, çünkü Boris Palmer da ULF Poschardt ile çelişmektedir – her ikisi de Hehrer Eintracht'ta. Bir zamanlar Sol “Legoland Dövme Radikalleri ve Rancid, Genç Anne Beimer” olarak tanımladığı World TV'de Heidi Reichinnek'e karşı öfkesine bir zamanlar. Bununla birlikte, konuyu kesinlikle sokaktaki diğerlerinden daha fazla tartışan bu ikisidir, burada her zaman “cesaretlerinin” ifade özgürlüğü için ayağa kalkmaları için teşekkür ederler. Ve eğer birisine sadece demokratik temel haklarını kullanan cesaretleri için teşekkür ediyorsanız, o zaman hiçbir şekilde her şey demokrasinin en yüksek varlığı için en iyisini ifade etmez.
Ne yazık ki, sevkiyat çok fazla iplikle boğuldu, ancak bu, çok uzun olmayan, çok uzun süredir bağlı olmayan konudan asılan ifade özgürlüğüne bağlanıyor. On yıl önce, Corona ve Ukrayna Savaşı'nda mülteci akışları için sınır açarken, zaman açısından daha derinlemesine başlamalı ve daha derinlemesine geçmelidir. Anayasal olan, giderek daha fazla aşınmış olan tüm istasyonlar.
Böylece tur büyülenmiş ve dönüşümlü olarak JD Vance'in Almanya'daki konuşması, Robert Habeck için “zayıf kafa” hakaret, Sylt ve Trump'ın sözlü başarısızlıklarında büyür. Poschardt ve Urner arasındaki çatışmalarda özellikle uyanık olursunuz, çünkü ikiniz arasındaki hick-hack, ifade özgürlüğü konusunda birbirinizden ne kadar konuşabileceğiniz için en iyi referanstır. Sol, önce kısıtlamaya başlama hakkını suçlar – ya da tam tersi. Garip bir şekilde, nüfus arasındaki ifade özgürlüğü, sadece sol -yeşil bir ortam Merkel'in “biz biz” ü ırkçı ve radikal bir hak olarak yöneten her eleştirisini şeytanlaştırmaya başladığında konu haline geldi. Ne yazık ki, Palmer ve Poschardt haklı.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yaz! letter@Haberler