KimDemis
Aktif Üye
İngiliz Netflix Mini Serisi “Ergenlik”, sınırda tekrar tekrar izleyiciye yırtılan, onu yakalayan, yansıma seviyesine geri iten, onu daha derinlere itmeyi unutan bir sanat eseridir.
Doğal anlatım, gerçekliğin dramaturjisi, tüm tomurcuktaki felaket gözyaşları algısının akımıyla birlikte çalışır ve savunmasızlık bire bir olaylar, dikkat çekici bir şekilde dikkat çekmeden, mekanizmaları kavrama, yaraları yırtma, gerçeği ortadan kaldırmadan – kesme yoluyla bir kurtarma yok, montaj tarafından iyileşme yok. Televizyonun önünde farklı bir insan olursunuz. Kulağa travmatik geliyor, ancak bu deneyimde bir teselli var.
Owen Cooper tarafından oynanan 13 yaşında bir çocuk olan Jamie, büyük bir polis operasyonu ile ebeveynlerinde tutuklandı. Kırılgan erkekliğinde ona zorbalık yapan ve onu yaralayan bir sınıf arkadaşını bıçakladığı söyleniyor.
Masumiyetini ağlıyor, ama kanıt çok zor. Az önce olmadığını söylediği araştırmacı (Ashley Walters) ve Baba (Stephen Graham) ile birlikte, sorgu, çocuklar, ırklar, dikiş hareketlerinde bulunan bir dizüstü bilgisayarda kukla bir gözetim kamerasının kaydına bakmak zorunda.
Hiçbir şey yine iyi olmayacak
Şiddet eylemiyle, ailenin, arkadaşların, okulun, tüm küçük kasaba – ve aynı zamanda izleyicilerin sosyal yapısının – etkilenen bir çığ başlatılır. Devlet programı tükeniyor, farklı rollere ve sorumluluklara sahip eğitimli insanlar, parçaları bir araya getiriyor, yavru kediler, ne yapmalı, ne yapmalı, gözaltı, koruma, eğitim, anlayış, suçluluk, ceza, sorumluluk, terapi, kabul. Ama hiçbir şey. Hiçbir şey yine iyi olmayacak.
Dizi dört tek saatlik tek atış bölümünden oluşur, yani bir ortamda döndürülürler: 1.: Sorgulama ile tutuklama, 2.: Okuldaki kararlılık, 3.: Psikolojik uzmanla bir oturum ve 4.: Bir yıl sonra babanın 50. doğum günü. Kamera olanlardan organik olarak hareket eder, değişen aktörleri takip eder, kalır: Hücreye kapalı, arabaya tırmanır, pencereden atlar, bir drone ile yükselir, tekrar sarkır, kahramanları veda etmeden gözlerinden kaybeder. Bir kez daha kırılan çocuk, psikolojik uzmanı onunla çalışmasını sona erdirdiğinde benzer bir andan geçmek zorunda.
Kişinin kamera operatörlerini ve müdür yardımcısının asistanını ve doğrudan gerçek zaman etkisini ve zorla varlığı azaltmaması. Bunun kurgu olduğunu hatırlamaya yardımcı olur – sadece bu tür eylemlerin örnekleri olduğunu açıkça belirtmek için aynı nefeste. Ve kendi çocuklarınızdan çaresiz ve garip olacaksınız, yaşamak zorunda olduğunuz zihinsel dönüşümler olmadan, yakalayacağınız desenlerin önünde, maruz kaldığınız tehlikelerden önce.
Açık Kalp tarafından Anlatmak
Gerçek mucize aktörlerin oyununda. Döndüğünde sahneler tekrarlanmalıydı, ilk bölüm muhtemelen kutudaki ikinci çekimle ve dördüncüsü 16 kez ayarlanmalıydı. Bir hata ve baştan başlamalısın.
Baba (Stephen Graham) ve oğlu (Owen Cooper)Netflix
Sadece bu başarısızlık korkusu performansa karışmak zorunda kalacaktı. Ve doğru anda gözyaşları ne olacak, zaman geldiğinde sesin başarısız olduğunu nasıl elde edersiniz, zamanlamayı nasıl kontrol ediyorsunuz, metin oldukları kelimeler olmadan nasıl konuşuyorsunuz? Baba, anne, kız kardeş, öğretmenler, araştırmacılar, çocuk psikolog – herkes, gerçeklikten neredeyse hiç ayırt edilemeyen ve şu anda gerçekliğin yazılmış gibi görünen canlı bir durumda hareket eder.
Bir gencin kameranın önünde bu saf bir şekilde nasıl davranılacağı neredeyse korkutucudur ve sanatı bir ritüel egzersize, bir deneye, kalpte bir operasyona yakınlaştırır. Kredilerle devam ediyor. Haber kadar iyi, serinin devam edebileceği kadar, Jamie'nin hikayesinin iyileşemeyeceği açık olmalıdır. Sonraki bölümlerin olayları ailenin perspektifinden kızlarını kaybedenleri anlatması önemli olurdu.
Ergenlik. Mini diziler, Netflix'te dört bölüm
Değerlendirme: 5 üzerinden 5
Doğal anlatım, gerçekliğin dramaturjisi, tüm tomurcuktaki felaket gözyaşları algısının akımıyla birlikte çalışır ve savunmasızlık bire bir olaylar, dikkat çekici bir şekilde dikkat çekmeden, mekanizmaları kavrama, yaraları yırtma, gerçeği ortadan kaldırmadan – kesme yoluyla bir kurtarma yok, montaj tarafından iyileşme yok. Televizyonun önünde farklı bir insan olursunuz. Kulağa travmatik geliyor, ancak bu deneyimde bir teselli var.
Owen Cooper tarafından oynanan 13 yaşında bir çocuk olan Jamie, büyük bir polis operasyonu ile ebeveynlerinde tutuklandı. Kırılgan erkekliğinde ona zorbalık yapan ve onu yaralayan bir sınıf arkadaşını bıçakladığı söyleniyor.
Masumiyetini ağlıyor, ama kanıt çok zor. Az önce olmadığını söylediği araştırmacı (Ashley Walters) ve Baba (Stephen Graham) ile birlikte, sorgu, çocuklar, ırklar, dikiş hareketlerinde bulunan bir dizüstü bilgisayarda kukla bir gözetim kamerasının kaydına bakmak zorunda.
Hiçbir şey yine iyi olmayacak
Şiddet eylemiyle, ailenin, arkadaşların, okulun, tüm küçük kasaba – ve aynı zamanda izleyicilerin sosyal yapısının – etkilenen bir çığ başlatılır. Devlet programı tükeniyor, farklı rollere ve sorumluluklara sahip eğitimli insanlar, parçaları bir araya getiriyor, yavru kediler, ne yapmalı, ne yapmalı, gözaltı, koruma, eğitim, anlayış, suçluluk, ceza, sorumluluk, terapi, kabul. Ama hiçbir şey. Hiçbir şey yine iyi olmayacak.
Dizi dört tek saatlik tek atış bölümünden oluşur, yani bir ortamda döndürülürler: 1.: Sorgulama ile tutuklama, 2.: Okuldaki kararlılık, 3.: Psikolojik uzmanla bir oturum ve 4.: Bir yıl sonra babanın 50. doğum günü. Kamera olanlardan organik olarak hareket eder, değişen aktörleri takip eder, kalır: Hücreye kapalı, arabaya tırmanır, pencereden atlar, bir drone ile yükselir, tekrar sarkır, kahramanları veda etmeden gözlerinden kaybeder. Bir kez daha kırılan çocuk, psikolojik uzmanı onunla çalışmasını sona erdirdiğinde benzer bir andan geçmek zorunda.
Kişinin kamera operatörlerini ve müdür yardımcısının asistanını ve doğrudan gerçek zaman etkisini ve zorla varlığı azaltmaması. Bunun kurgu olduğunu hatırlamaya yardımcı olur – sadece bu tür eylemlerin örnekleri olduğunu açıkça belirtmek için aynı nefeste. Ve kendi çocuklarınızdan çaresiz ve garip olacaksınız, yaşamak zorunda olduğunuz zihinsel dönüşümler olmadan, yakalayacağınız desenlerin önünde, maruz kaldığınız tehlikelerden önce.
Açık Kalp tarafından Anlatmak
Gerçek mucize aktörlerin oyununda. Döndüğünde sahneler tekrarlanmalıydı, ilk bölüm muhtemelen kutudaki ikinci çekimle ve dördüncüsü 16 kez ayarlanmalıydı. Bir hata ve baştan başlamalısın.
Baba (Stephen Graham) ve oğlu (Owen Cooper)Netflix
Sadece bu başarısızlık korkusu performansa karışmak zorunda kalacaktı. Ve doğru anda gözyaşları ne olacak, zaman geldiğinde sesin başarısız olduğunu nasıl elde edersiniz, zamanlamayı nasıl kontrol ediyorsunuz, metin oldukları kelimeler olmadan nasıl konuşuyorsunuz? Baba, anne, kız kardeş, öğretmenler, araştırmacılar, çocuk psikolog – herkes, gerçeklikten neredeyse hiç ayırt edilemeyen ve şu anda gerçekliğin yazılmış gibi görünen canlı bir durumda hareket eder.
Bir gencin kameranın önünde bu saf bir şekilde nasıl davranılacağı neredeyse korkutucudur ve sanatı bir ritüel egzersize, bir deneye, kalpte bir operasyona yakınlaştırır. Kredilerle devam ediyor. Haber kadar iyi, serinin devam edebileceği kadar, Jamie'nin hikayesinin iyileşemeyeceği açık olmalıdır. Sonraki bölümlerin olayları ailenin perspektifinden kızlarını kaybedenleri anlatması önemli olurdu.
Ergenlik. Mini diziler, Netflix'te dört bölüm
Değerlendirme: 5 üzerinden 5