celikci
Yeni Üye
Arter’in “Koyun Koyuna” standı, işte bu vakit dilimiyle, uykuyla kontaklı mahremiyet ve paylaşım, birey ve topluluk, kucaklanma ve kısıtlanma, direniş ve teslimiyet, ilerleme ve tekrar üzere birbirinin zıddı kavramlar etrafında toplanan yapıtların bir ortaya geldiği bir karma stant. Küratörü Eda Berkman.
TESLİMİYET
Ben bir sabah, Arter’in giriş katındaki sergiyi gezerken karşıma çıkıverdi. “Tüm canlılar içinde yer ve vaktin hudutlarını aşan en büyük ortak nokta uyku. Bu ortak özelliğin benim ilgimi çeken kısmı ise uykuda bizim denetimimiz haricinde bir teslimiyet durumu olması. Uyurken güçsüz ve kırılganız. Biz ya fazlaca kısıtlandığımızda, şiddet gördüğümüzde ya da kucaklandığımızda, şefkat gördüğümüzde teslim oluyoruz. Bu iki zıtlığın bizi birebir yere götürdüğünü sergiyi hazırlarken fark ettim.
YAVAŞLIK VE UYANIŞ
Sergi birlikte uyumak üzerine olsun istedim. Samimiyet, ortak gereksinim. Koyun Koyuna…” Koyun Koyuna gizlice temalandırılmış üzere güya. Aile var, Geçit var, Teslimiyet olağan olarak var, Yavaşlık ve Uyanış da var. Sergiden birkaç örnek verirsem, girer girmez sol duvarda Nazmi Ziya Güran’ın hakikaten de şezlongda yatıp dinlenen Pembeli Kadın’ıyla stant başlıyor. Çabucak salonun ortasında Ali Buyruk Tapan’ın belediye tarafınca budanan ve yol kenarına atılan kısımların kalıbını çıkartıp içine pirinç dökerek ölümsüzleştirdiği kökü olmayan ağaçlar kümesini görüyorsunuz, lakin onlar “birlikte Uyuyorlar”. Başak Bugay’ın “Baldan Tatlı Baltadan Ağır” isimli işinde beton bir kütlenin ortasında uyuyan figürler var. Onları lakin gözetleyerek gorebilirsiniz. Jaroslaw Kozlowski’nin bir üçgen içine çok tertipli dizdiği metronomlar, duvar saatleri, çalar saatler ise insanın vakti parsellemesini, denetim etme hissini yansıtıyor. Stant 29 Ocak 2023’e kadar Arter ana giriş katında açık.
Okumaya devam et...
TESLİMİYET
Ben bir sabah, Arter’in giriş katındaki sergiyi gezerken karşıma çıkıverdi. “Tüm canlılar içinde yer ve vaktin hudutlarını aşan en büyük ortak nokta uyku. Bu ortak özelliğin benim ilgimi çeken kısmı ise uykuda bizim denetimimiz haricinde bir teslimiyet durumu olması. Uyurken güçsüz ve kırılganız. Biz ya fazlaca kısıtlandığımızda, şiddet gördüğümüzde ya da kucaklandığımızda, şefkat gördüğümüzde teslim oluyoruz. Bu iki zıtlığın bizi birebir yere götürdüğünü sergiyi hazırlarken fark ettim.
YAVAŞLIK VE UYANIŞ
Sergi birlikte uyumak üzerine olsun istedim. Samimiyet, ortak gereksinim. Koyun Koyuna…” Koyun Koyuna gizlice temalandırılmış üzere güya. Aile var, Geçit var, Teslimiyet olağan olarak var, Yavaşlık ve Uyanış da var. Sergiden birkaç örnek verirsem, girer girmez sol duvarda Nazmi Ziya Güran’ın hakikaten de şezlongda yatıp dinlenen Pembeli Kadın’ıyla stant başlıyor. Çabucak salonun ortasında Ali Buyruk Tapan’ın belediye tarafınca budanan ve yol kenarına atılan kısımların kalıbını çıkartıp içine pirinç dökerek ölümsüzleştirdiği kökü olmayan ağaçlar kümesini görüyorsunuz, lakin onlar “birlikte Uyuyorlar”. Başak Bugay’ın “Baldan Tatlı Baltadan Ağır” isimli işinde beton bir kütlenin ortasında uyuyan figürler var. Onları lakin gözetleyerek gorebilirsiniz. Jaroslaw Kozlowski’nin bir üçgen içine çok tertipli dizdiği metronomlar, duvar saatleri, çalar saatler ise insanın vakti parsellemesini, denetim etme hissini yansıtıyor. Stant 29 Ocak 2023’e kadar Arter ana giriş katında açık.
Okumaya devam et...