amerikali
Yeni Üye
Boşanmak çiftler için olabileceği üzere, çocuklar için de alışılması gereken sıkıntı bir durumdur. Bu sıkıntı süreci olabildiğince en sağlıklı bir halde atlatabilmek için takip edebileceğiniz adımları sıralıyoruz. ????
Kaynak: https://www.youngminds.org.uk/parent/…
1. Her vakit çocuğunuzu ön plana koyun.
Yetişkin his ve fikirleri yerine, çocuğunuzun hisleri ve gereksinimleri her vakit sizin için daha öncelikli gelsin.
2. İki tarafla da irtibat kurabileceğinin sinyallerini verin.
Çocuğunuza iki ebeveyni ile de kolaylıkla bağlantı kurabileceğini anlatın. Aile büyükleri ve öteki akrabalarla eski ailevi münasebetlerinizi birebir tutun.
3. Güvenilirlik ve istikrar sağlayın.
İstikrar ve itimat olduğunda çocuklar kayıplara daha kolay alışır. Çocuğunuza yanlışsız bilgi verin, soru sormasına ve aile tartışmalarına katılmasına izin verin: Güvenebileceği ve sıkıntılarını çözebileceği ebeveynleri olsun.
4. Çocuğunuzla ne vakit ve nasıl konuşacağınıza karar verin.
İki ebeveynin de olması ülküdür. Yaşına uygun bir biçimde anlatın ve mümkünse ayrılık niçinini anlatabilirsiniz.
5. Çocuklarınızın önünde tartışmaya girmekten kaçının.
Çocuklarınızı hengame ve gürültüden koruyun. bu biçimde bir durum onları gerilime sokabilir ve korkutabilir.
6. Çocuklarınızın kaygılarına kulak verin.
Hislerini kabul edin ve onun ortasında olduğu bu durumu anladığınızı belirtmek için kederinizi lisana getirin.
7. Duruma onların gözünden bir bakın.
Onlar ebeveynlerinin boşanmasını istemiyor, anne-babasının mutsuz olmasını istemiyor. Ayrıyeten, bir ebeveynin onları terk etmesinden telaş duyabilir ve goremediği ebeveyni özleyebilir. Bunun hakkında konuşmak isteyeceklerdir.
8. Onlar için güç kaynağı olun ve daima yanında olacağınızın garantisini verin.
Bir yetişkin ilgisinde yaşananlardan çocuğunuzun sorumlu olmadığını anlatın. ‘İstersen ağlayabilirsin.’ ya da ‘Bu senin yanılgın değil.’ üzere cümleler kurabilirsiniz.
9. Hudut ve makus davranışla karşılaştığınızda anlayış gösterin.
Disiplin ve sevgi ile yaklaşın. Onların hisleri hakkında konuşmak için bunu bir fırsat olarak görün ve hangi hareketlerin kabul edilebilir, hangilerinin kabul edilemez olduğunu tartışın. Hudutlu niyetlerle başa çıkmanın alternatif yollarını onlara sunun.
10. Çocuğunuzun ortada kalmadığına emin olun.
Çocuğunuzdan bir tarafı seçmesini istemeyin. İki ebeveynin de her vakit destekçisi olduğunu bilmeli.
11. Siz de dayanak alın.
Şayet hem çocuğunuz hem siz sıkıntı vakit içinder geçiriyorsanız, profesyonel birine danışmak iki taraf için de en sağlıklısı olabilir.
Kaynak: https://www.youngminds.org.uk/parent/…
1. Her vakit çocuğunuzu ön plana koyun.
Yetişkin his ve fikirleri yerine, çocuğunuzun hisleri ve gereksinimleri her vakit sizin için daha öncelikli gelsin.
2. İki tarafla da irtibat kurabileceğinin sinyallerini verin.
Çocuğunuza iki ebeveyni ile de kolaylıkla bağlantı kurabileceğini anlatın. Aile büyükleri ve öteki akrabalarla eski ailevi münasebetlerinizi birebir tutun.
3. Güvenilirlik ve istikrar sağlayın.
İstikrar ve itimat olduğunda çocuklar kayıplara daha kolay alışır. Çocuğunuza yanlışsız bilgi verin, soru sormasına ve aile tartışmalarına katılmasına izin verin: Güvenebileceği ve sıkıntılarını çözebileceği ebeveynleri olsun.
4. Çocuğunuzla ne vakit ve nasıl konuşacağınıza karar verin.
İki ebeveynin de olması ülküdür. Yaşına uygun bir biçimde anlatın ve mümkünse ayrılık niçinini anlatabilirsiniz.
5. Çocuklarınızın önünde tartışmaya girmekten kaçının.
Çocuklarınızı hengame ve gürültüden koruyun. bu biçimde bir durum onları gerilime sokabilir ve korkutabilir.
6. Çocuklarınızın kaygılarına kulak verin.
Hislerini kabul edin ve onun ortasında olduğu bu durumu anladığınızı belirtmek için kederinizi lisana getirin.
7. Duruma onların gözünden bir bakın.
Onlar ebeveynlerinin boşanmasını istemiyor, anne-babasının mutsuz olmasını istemiyor. Ayrıyeten, bir ebeveynin onları terk etmesinden telaş duyabilir ve goremediği ebeveyni özleyebilir. Bunun hakkında konuşmak isteyeceklerdir.
8. Onlar için güç kaynağı olun ve daima yanında olacağınızın garantisini verin.
Bir yetişkin ilgisinde yaşananlardan çocuğunuzun sorumlu olmadığını anlatın. ‘İstersen ağlayabilirsin.’ ya da ‘Bu senin yanılgın değil.’ üzere cümleler kurabilirsiniz.
9. Hudut ve makus davranışla karşılaştığınızda anlayış gösterin.
Disiplin ve sevgi ile yaklaşın. Onların hisleri hakkında konuşmak için bunu bir fırsat olarak görün ve hangi hareketlerin kabul edilebilir, hangilerinin kabul edilemez olduğunu tartışın. Hudutlu niyetlerle başa çıkmanın alternatif yollarını onlara sunun.
10. Çocuğunuzun ortada kalmadığına emin olun.
Çocuğunuzdan bir tarafı seçmesini istemeyin. İki ebeveynin de her vakit destekçisi olduğunu bilmeli.
11. Siz de dayanak alın.
Şayet hem çocuğunuz hem siz sıkıntı vakit içinder geçiriyorsanız, profesyonel birine danışmak iki taraf için de en sağlıklısı olabilir.