amerikali
Yeni Üye
Çağdaş flört ve bağlantı uygulamaları günümüzde bir epeyce tartışmanın konusu olmayı sürdürüyor. Bilhassa bir süre evvel yayınlanan Tinder Avcısı üzere belgeseller, çevrim içi flört tecrübesinin ne kadar tehlikeli sonuçları olabileceğini gün yüzüne çıkarırken, kimi beşerler internetin çabucak hemen yaygın olmadığı vakit içinderdaki yaşanan münasebetlerin daha sade, inançlı ve samimi olduğunu düşünüyor. Dünyanın dört bir yanından beşerler da bu tecrübelerini aktardı. Neler yaşadıklarını merak ediyorsanız içeriğimize buyurun. ????
Kaynak: https://www.vice.com/en/article/7kb79…
Bugün sizleri eski adap flört ve çıkma anlayışının toplumun geneline hâkim olduğu günlere geri gdolayıyoruz.
Günümüze kıyasla, evvelce bağlar pek yavaş deneyimleniyordu lakin bağ yaşamak epey daha tatmin ediciydi. Günümüzde ise beşerler ışık suratında flört ediyor ve daima partner değiştiriyor.
Pekala uygulamalarda partner aranmayan, insanlara basitçe bir anda ulaşılamayan ve yapay zekâ tarafınca başka beşerlerle eşleştirilmediğimiz eski günlerde ilgi dinamikleri daha mı yeterliydi? Dünyanın dört bir yanından sekiz kişi, internettilk evvel yaşadıkları ilgi tecrübeleri üzerinden bu durumu kıymetlendirdi. Sizi, kendilerinin görüşleriyle baş başa bırakıyoruz…
1. Japonya’dan Rinko Ganeko
Evvelden beşerlerle aramızı mutlak orta bir arkadaşımız yapardı. Lisede hoşlandığım çocuğun okula erken gelmiş olmasını dilerdim. bu biçimdelikle yanına oturabilirdim. bu biçimdelar telefonlar olmadığından sınıfta âşık oluyor, birbirimizi tanıyorduk.
Bir de Japonya’da bir gelenek var. örneğin Sevgililer Günü, yalnız bayanlar için yılın en kıymetli günüydü diyebiliriz. Bir bayan, sevdiceğine çıkma teklif etmek için ya mektup muharrir ya da tatlı yapardı. Çocuk da ondan hoşlanıyorsa, tam bir ay daha sonra, 14 Mart’ta tatlıyla karşılık verirdi. Artık bu olay pek yaşanmıyor. O günlerle ilgili sevmediğim tek bir şey var, o da internette insanların ne yaptığını takip edememek.
2. Hindistan’dan Balram Vişvakarma
Evvelce 2G ve GPRS kontağı vardı. Bahis sevdiğimiz kızı etkilemek olduğunda, daha fazlaca kart ve armağan şirketlerine bel bağlıyorduk, oyuncak ayı falan gönderiyorduk. bu biçimdelar diğer bir şey yoktu doğal. Birini aradığımızda her saniyesine para verdiğimizden farklı bir kıymeti vardı. Artık beş kuruş fazla ödeme kanısı olmadan saatlerce konuşabiliyoruz.
Bir de ailemiz bağımızın olmasından pek hazzetmezdi. Bu yüzden sevgilimizi telefona kaydettiğimiz ismi sık sık değiştirirdik. Aradığımızda da evvel karşı tarafın konuşmasını beklerdik. Annesi yahut babasının açabilirdi zira. SMS gönderebiliyorduk fakat onlar da sonluydu ve onu da okul arkadaşları, ailemiz ve öbür arkadaşlarımız içinde hisse etmemiz gerekiyordu.
3. Endonezya’dan Andri Sumihar Simbolon
90’lı senelerda kız arkadaşım (şimdi evliyiz), bana her hafta Çarşamba ve Perşembe olmak üzere iki kere mektup yazardı. Çok memnun olurdum. Postacının mektubunu getireceği vakti dakikasına kadar bilirdim. Postacının geldiğini görünce sabırsızca seslenirdim. Bana mektup olduğunda o da bana seslenirdi.
bu biçimdelar telefon lüksdü. Ankesörlü telefon kuyruklarında beklediğimi hatırlıyorum. Sıra bana geldiğinde bir gözüm daima konuşma fiyatında olurdu, ne kadar arttığına bakardım. İşin ilginci, hislerimi ne vakit dürüstçe tabir etsem, o fiyat birden süratle artarmış üzere gelirdi. Tahminen unuturum diye söyleyeceklerimi kendime hatırlatmaya çalışırdım.
4. Sri Lanka’dan Anjuli Saba Flamer-Caldera
Çevrim içi flört uygulamalarının süpermarketlerden farkı yok. Hiç de bana uygun değiller. Ben flörtün kendi zaten gerçekleşmesi gerektiğini düşünen, ortak arkadaşlarla vasıtasıyla beşerlerle tanışmak isteyen biriyim. ötürüsıyla, neyle karşılaşacağımı bilmemek beni heyecanlandırırdı.
Evvelden kendimce ‘eylem paketi’ dediğim bir uygulamam vardı. Görüştüğüm insan için sürprizler hazırlardım. Diyelim ki sevgilim doğayı seviyor, sabahın dördünde onu uyandırırdım ve birlikte ormanda yürüyüşe çıkardık. daha sonrasında ağaçların altında kahvaltı ederdik. Bugünlerde telefonlarımıza bağımlı olduğumuzdan bu biçimde bir şeyin doğal olarak gerçekleşeceğini düşünmüyorum.
5. Bangladeş’ten Muktedir Raşit
Evvelden giydiğimiz capcanlı kıyafetleri hâlâ hatırlıyorum. 2006’da kız arkadaşıma (şu anda eşim) kendi diktiğim bir elbiseyi ikram etmiştim. Değerli olan emek vermek, karşı taraf için çabalamaktı.
bu biçimdelar sokaklardaki ahlak bekçilerinden kaçan çiftler, rahat rahat vakit geçirmek için üniversitelerde takılırdı. Ahlak bekçilerinin sayısı yıllar içerisinde gitgide arttı. Uygunca kendilerini bir şey sanmaya başladılar. Eski günlerin renkli havasını ve gücünü özlüyorum.
6. ABD’den Colt Delorge
Benim flört maceralarım lisede, hatta tam tarih vermek gerekirse mezun olduğum 2006 yılında başladı. Tüm çıktığım kızlarla ortak arkadaş vasıtasıyla tanışmıştım. Arkadaşlar bahsederdi, bir partide görüşürdük, takılırdık derken çıkmaya başlardık. Şiir yazmaya çalışmışlığım da oldu fakat beceremediğimi çabuk fark edip bıraktım.
daha sonra birinci tanınan tanışma ve arkadaşlık sitesi Myspace kuruldu. Aslında site 2003’te kurulmuştu fakat ben çok daha sonraları kaydoldum. Myspace’de bir bayanla tanışmış, konuta davet etmiştim. Kapıyı açtığımda gebe olduğunu görmüştüm. daha sonradan dokuz aylık olduğunu öğrendim, karnı burnundaydı yani… Bana öylece gebeyken fotoğraflarını internete koyma zahmetine girmediğini söylemişti. Birinci şoku atlattıktan daha sonra hoş vakit geçirdik. En azından evli değildi.
7. Tayvan’dan Eileen Pai
Birilerine nitekim bağlanmayı özlüyorum. Flört uygulamaları markete döndü düzgünce. Kimse karşısındakini ciddiye almıyor. Sıkıldığından birisine tekmeyi basıp bir daha sonraki şahsa geçiyorsun.
Evvelden Tayvan’da birlikte karaokeye gitmek epey büyük bir olaydı. Hoşlandığın beşerle bir arada müzikler söylemek sıradan özeldi. Ayrıyeten çiftler maceraya atılmayı severdi, o denli kafede buluşup oturmakla yetinmezlerdi. Motorla dağlara çıktığımızı, birlikte oturup görüntüyü izlediğimizi hatırlıyorum. Natürel bunları arkadaşlarımızla da yapıyorduk.
8. Singapur’dan Pan Vençing
Singapur’daki flört ve çıkma kültürü de başka Güneydoğu Asya ülkeleriyle birebir. Evvelce bir arada dışarıda vakit geçirmeye itina gösterirdik, işte bisiklet sürerdik, sinemaya giderdik. Davet aygıtlarının kullanıldığı günler oldukça eğlenceliydi. Davet aygıtlarında sırf abecesayısal karakterler vardı. Yani hislerimizi sayılarla tabir etmek zorundaydık ki bu hayli güzeldi.
Çince’den örnek verecek olursam, 5209 yazdığımda ‘Seni seviyorum.’ demiş oluyordum. Bu ortada, hangi sayının neye denk geldiğini herkes bilirdi. Söylemek istediğimiz her şeyi kısa ve öz bir biçimde karşı tarafa aktarmaya çalışıyorduk.
Kaynak: https://www.vice.com/en/article/7kb79…
Bugün sizleri eski adap flört ve çıkma anlayışının toplumun geneline hâkim olduğu günlere geri gdolayıyoruz.
Günümüze kıyasla, evvelce bağlar pek yavaş deneyimleniyordu lakin bağ yaşamak epey daha tatmin ediciydi. Günümüzde ise beşerler ışık suratında flört ediyor ve daima partner değiştiriyor.
Pekala uygulamalarda partner aranmayan, insanlara basitçe bir anda ulaşılamayan ve yapay zekâ tarafınca başka beşerlerle eşleştirilmediğimiz eski günlerde ilgi dinamikleri daha mı yeterliydi? Dünyanın dört bir yanından sekiz kişi, internettilk evvel yaşadıkları ilgi tecrübeleri üzerinden bu durumu kıymetlendirdi. Sizi, kendilerinin görüşleriyle baş başa bırakıyoruz…
1. Japonya’dan Rinko Ganeko
Evvelden beşerlerle aramızı mutlak orta bir arkadaşımız yapardı. Lisede hoşlandığım çocuğun okula erken gelmiş olmasını dilerdim. bu biçimdelikle yanına oturabilirdim. bu biçimdelar telefonlar olmadığından sınıfta âşık oluyor, birbirimizi tanıyorduk.
Bir de Japonya’da bir gelenek var. örneğin Sevgililer Günü, yalnız bayanlar için yılın en kıymetli günüydü diyebiliriz. Bir bayan, sevdiceğine çıkma teklif etmek için ya mektup muharrir ya da tatlı yapardı. Çocuk da ondan hoşlanıyorsa, tam bir ay daha sonra, 14 Mart’ta tatlıyla karşılık verirdi. Artık bu olay pek yaşanmıyor. O günlerle ilgili sevmediğim tek bir şey var, o da internette insanların ne yaptığını takip edememek.
2. Hindistan’dan Balram Vişvakarma
Evvelce 2G ve GPRS kontağı vardı. Bahis sevdiğimiz kızı etkilemek olduğunda, daha fazlaca kart ve armağan şirketlerine bel bağlıyorduk, oyuncak ayı falan gönderiyorduk. bu biçimdelar diğer bir şey yoktu doğal. Birini aradığımızda her saniyesine para verdiğimizden farklı bir kıymeti vardı. Artık beş kuruş fazla ödeme kanısı olmadan saatlerce konuşabiliyoruz.
Bir de ailemiz bağımızın olmasından pek hazzetmezdi. Bu yüzden sevgilimizi telefona kaydettiğimiz ismi sık sık değiştirirdik. Aradığımızda da evvel karşı tarafın konuşmasını beklerdik. Annesi yahut babasının açabilirdi zira. SMS gönderebiliyorduk fakat onlar da sonluydu ve onu da okul arkadaşları, ailemiz ve öbür arkadaşlarımız içinde hisse etmemiz gerekiyordu.
3. Endonezya’dan Andri Sumihar Simbolon
90’lı senelerda kız arkadaşım (şimdi evliyiz), bana her hafta Çarşamba ve Perşembe olmak üzere iki kere mektup yazardı. Çok memnun olurdum. Postacının mektubunu getireceği vakti dakikasına kadar bilirdim. Postacının geldiğini görünce sabırsızca seslenirdim. Bana mektup olduğunda o da bana seslenirdi.
bu biçimdelar telefon lüksdü. Ankesörlü telefon kuyruklarında beklediğimi hatırlıyorum. Sıra bana geldiğinde bir gözüm daima konuşma fiyatında olurdu, ne kadar arttığına bakardım. İşin ilginci, hislerimi ne vakit dürüstçe tabir etsem, o fiyat birden süratle artarmış üzere gelirdi. Tahminen unuturum diye söyleyeceklerimi kendime hatırlatmaya çalışırdım.
4. Sri Lanka’dan Anjuli Saba Flamer-Caldera
Çevrim içi flört uygulamalarının süpermarketlerden farkı yok. Hiç de bana uygun değiller. Ben flörtün kendi zaten gerçekleşmesi gerektiğini düşünen, ortak arkadaşlarla vasıtasıyla beşerlerle tanışmak isteyen biriyim. ötürüsıyla, neyle karşılaşacağımı bilmemek beni heyecanlandırırdı.
Evvelden kendimce ‘eylem paketi’ dediğim bir uygulamam vardı. Görüştüğüm insan için sürprizler hazırlardım. Diyelim ki sevgilim doğayı seviyor, sabahın dördünde onu uyandırırdım ve birlikte ormanda yürüyüşe çıkardık. daha sonrasında ağaçların altında kahvaltı ederdik. Bugünlerde telefonlarımıza bağımlı olduğumuzdan bu biçimde bir şeyin doğal olarak gerçekleşeceğini düşünmüyorum.
5. Bangladeş’ten Muktedir Raşit
Evvelden giydiğimiz capcanlı kıyafetleri hâlâ hatırlıyorum. 2006’da kız arkadaşıma (şu anda eşim) kendi diktiğim bir elbiseyi ikram etmiştim. Değerli olan emek vermek, karşı taraf için çabalamaktı.
bu biçimdelar sokaklardaki ahlak bekçilerinden kaçan çiftler, rahat rahat vakit geçirmek için üniversitelerde takılırdı. Ahlak bekçilerinin sayısı yıllar içerisinde gitgide arttı. Uygunca kendilerini bir şey sanmaya başladılar. Eski günlerin renkli havasını ve gücünü özlüyorum.
6. ABD’den Colt Delorge
Benim flört maceralarım lisede, hatta tam tarih vermek gerekirse mezun olduğum 2006 yılında başladı. Tüm çıktığım kızlarla ortak arkadaş vasıtasıyla tanışmıştım. Arkadaşlar bahsederdi, bir partide görüşürdük, takılırdık derken çıkmaya başlardık. Şiir yazmaya çalışmışlığım da oldu fakat beceremediğimi çabuk fark edip bıraktım.
daha sonra birinci tanınan tanışma ve arkadaşlık sitesi Myspace kuruldu. Aslında site 2003’te kurulmuştu fakat ben çok daha sonraları kaydoldum. Myspace’de bir bayanla tanışmış, konuta davet etmiştim. Kapıyı açtığımda gebe olduğunu görmüştüm. daha sonradan dokuz aylık olduğunu öğrendim, karnı burnundaydı yani… Bana öylece gebeyken fotoğraflarını internete koyma zahmetine girmediğini söylemişti. Birinci şoku atlattıktan daha sonra hoş vakit geçirdik. En azından evli değildi.
7. Tayvan’dan Eileen Pai
Birilerine nitekim bağlanmayı özlüyorum. Flört uygulamaları markete döndü düzgünce. Kimse karşısındakini ciddiye almıyor. Sıkıldığından birisine tekmeyi basıp bir daha sonraki şahsa geçiyorsun.
Evvelden Tayvan’da birlikte karaokeye gitmek epey büyük bir olaydı. Hoşlandığın beşerle bir arada müzikler söylemek sıradan özeldi. Ayrıyeten çiftler maceraya atılmayı severdi, o denli kafede buluşup oturmakla yetinmezlerdi. Motorla dağlara çıktığımızı, birlikte oturup görüntüyü izlediğimizi hatırlıyorum. Natürel bunları arkadaşlarımızla da yapıyorduk.
8. Singapur’dan Pan Vençing
Singapur’daki flört ve çıkma kültürü de başka Güneydoğu Asya ülkeleriyle birebir. Evvelce bir arada dışarıda vakit geçirmeye itina gösterirdik, işte bisiklet sürerdik, sinemaya giderdik. Davet aygıtlarının kullanıldığı günler oldukça eğlenceliydi. Davet aygıtlarında sırf abecesayısal karakterler vardı. Yani hislerimizi sayılarla tabir etmek zorundaydık ki bu hayli güzeldi.
Çince’den örnek verecek olursam, 5209 yazdığımda ‘Seni seviyorum.’ demiş oluyordum. Bu ortada, hangi sayının neye denk geldiğini herkes bilirdi. Söylemek istediğimiz her şeyi kısa ve öz bir biçimde karşı tarafa aktarmaya çalışıyorduk.